حسين بن ابي غندر مي گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم که درباره ي جغد فرمودند: آيا کسي از شما اين حيوان را در روز ديده است؟ (زيرا گفته شده است که جغد در روز ظاهر نمي شود). سپس فرمودند: آگاه باشيد که او پيوسته در اماکن آباد زندگي مي کرد؛ اما وقتي خبر شهادت امام حسين عليه السلام را شنيد با خود عهد بست که هرگز در جاي آباد زندگي نکند و تنها در خرابه ها به سر برد. حسين بن علي بن صاعد بريري که متولي قبر آقا امام رضا عليه السلام بود از پدر بزرگوارش نقل مي کند: حضور آقا امام رضا عليه السلام شرفياب شدم، ايشان فرمودند: آيا اين جغد را مي بيني؟ مردم درباره اش چه مي گويند؟ گفتم: فدايت شوم! براي همين سؤال خدمت شما رسيده ام.
ايشان فرمودند: اين جغد در زمان رسول خدا صلي الله عليه و آله در منازل و کاخ ها زندگي مي کرد. وقتي مردم غذا مي خوردند پرواز مي کرد و در مقابل آن ها فرود مي آمد و آن ها مقداري غذا براي او مي انداختند و آن حيوان مي خورد و مي نوشيد و به جاي خود باز مي گشت؛ اما بعد از شهادت آقا امام حسين عليه السلام از مکان هاي آباد به جاهاي ويران و بيابان روي آورد و گفت: شما امت بدي هستيد؛ زيرا پسر دختر پيامبرتان را کشتيد و من از شما بر جان خود ايمن نيستم. ( ثمرات الحيات، ص 279. )
منبع : کرامات حسينيه و عباسيه ؛ موسي رمضانيپور نوبت چاپ: هفتم تاريخ چاپ: زمستان 1386 چاپ: محمد (ص) ناشر: صالحان صفحات 49 و 50
