فتواي حسين (ع) اين است: آري! در «نتوانستن» نيز «بايستن» هست. براي او زندگي، عقيده و جهاد است. بنابراين، اگر او زنده است و به دليل اين که زنده است، مسئوليت جهاد در راه عقيده را دارد.انسان زنده مسئول است نه تنها انسان توانا و از حسين زنده تر کيست؟ در تاريخ ما کيست که به اندازه ي او حق داشته باشد که زندگي کند و شايسته باشد که زنده بماند؟
نفس انسان بودن، آگاه بودن، ايمان داشتن، زندگي کردن، آدمي را مسئول جهاد مي کند و حسين (ع)،مَثَل اعلاي انسانيت زنده ي عاشق و آگاه است.
و حسين بي درنگ از مکه بيرون مي آيد و به سوي قتل گاه خويش شتاب مي گيرد. او مي داند که تاريخ منتظر است.
شهادت- دکتر علي شريعتي
