مسئله نزول قرآن، امين وحى، روز بعثت، اعجاز قرآن، شماره حروف، شماره كلمات، شماره جملات، تعداد آيات، حزب و جزء، شماره سور، زبر و بينات، مطلق و مقيد، خاص و عام، ناسخ و منسوخ، محكم و متشابه و... از مسائل بسيار مهمى است كه جا دارد نسبت به هر يك بحث مفصل و گسترده اى مطرح گردد، ولى از آنجا كه اين نوشته مباحث عالى عرفان اسلامى و اخلاق الهى و روش انبيا و اوليا را دنبال مى كند، از عهده اش خارج و خوانندگان و محققان مى توانند به كتب مفصلى كه در اين زمينه نگاشته شده مراجعه كنند.
قرآن، كلام جاويد حق و معجزه ابدى رسالت پيامبر و نور الهى و كتاب با عظمت خداوندى است.
قرآن، ريسمان محكم الهى، منشور حيات طيبه، خير دنيا و آخرت و مايه سعادت انسان در دو جهان است.
قرآن، رمز حقايق، به حقيقت ناطق و گفتار صادق و محبوب قلب عاشق و براى ايجاد سلامت دنيا و آخرت براى همه انسان ها لايق است.
قرآن، كليد خوشبختى، پيش گير از بدبختى، صفاى باطن، آرايش ظاهر، اميد اميدوار و مركز اسرار الهى است.
قرآن، چراغ هدايت، شاهد نبوت، ضامن رسالت، عين دلالت، كمال آدميت و رهنماى تمام انسان ها به سوى خير و سعادت است.
قرآن، شفاى دردها، صفاى باطن، عشق عاشق، عرش معنوى و كرسى علم الهى است.
قرآن، ميزان شناخت حق از باطل، بيانگر حقايق، پند و عبرت براى اهل دل و معلم جاهل است.
قرآن، نويد وصل، وعده دهنده به بهشت، مبشّر نيكان و منذر بدان و تيره بختان، ترساننده بدكاران و تكيه گاه نيكوكاران است.
قرآن، راه حق، صراط مستقيم، دشمن فاسق، خسارت فاجر، غنيمت اهل حال، مايه دلدادگان و سرمايه نيك بختان است.
قرآن، بزرگ ترين نعمت خداوندى و شيرين ترين ميوه درخت هستى و يارى دهنده مردان خدا و نجات دهنده انسان از تمام بدبختى هاست.
قرآن، آيينه صفات و اسما حق، راه خدا به سوى بهشت، مانع انسان از افتادن در عذاب، سرچشمه آب حيات و ثمره عشق حق به عبد است.
قرآن، كتاب حدود و ديات و قصاص، منبع اوامر و نواهى، صفحه امثال و حكم، بازگو كننده سرگذشت نيكان و بيانگر حالات ستمگران براى عبرت گرفتن آيندگان و حاضران است.
قرآن، وجه خدا، تمثل انبيا و امامان عليهم السلام و برنامه زندگى و مايه پايندگى و روح ملكوت و جان جبروت و روشنى بخش عالم ناسوت است.
قرآن، نجات دهنده انسان از ضلالت و گمراهى و شرك و فسق و عصيان و طغيان و فجور و شرور و رهبر آدميان به سوى حضرت حق و زمينه ساز ورود انسان به بهشت الهى است.
قرآن، سخن حق با انسان، از بين برنده تاريكى و ظلمت جان، علاج وسوسه دل و سرور جان و مبين واقعيت ها و گشاينده گره مشكلات و نصرت دهنده انسان در برابر تمام آلام و حوادث است.
قرآن، برطرف كننده ملالت، پديد آرنده جلالت، بخشنده كمال و سازنده رشد و محكم ترين دستگيره نجات براى تمام افراد بشر است.
قرآن، علم حق، بازگوكننده مسائل روحى معراج، عقلى شكوفاكننده فكر، صفا دهنده جان، آواى دوست، نداى ملكوت و پوشاننده لباس خلافت به انسان است.
قرآن، مايه حيات، سرمايه نجات، رهگشاى رهروان راه الهى، مدرس تقوا، معلم وفا و ناظم امور حيات انسان هاست.
قرآن كه بهين گوهر از قلزم توحيد است |
روشن كند از نورش يكتايى يكتا را |
|
اين درّ يتيم آمد چون در صف صرافان |
بشكست بهاى آن مقدار گهرها را |
|
انجيل و اوستا چون ذرات نظام شمس |
خورشيد بود قرآن نبود خبر اعما را |
|
زين خوان حقيقت ما چون نقد خرد چيديم |
كى گوش دهيم از دل افسانه آبا را |
|
صد شكر كه ايزدمان بنواخت به فضل خويش |
تا رهبر ما فرمود احمد شه بطحا را |
|
بر عالميان نازيم از پيروى قرآن |
كز ساحت دين برديم ما سبقت اعلا را |
|
منبع : پایگاه عرفان