امام صادق عليه السلام مى فرمايد : هرگاه اراده طهارت و وضو كردى ـ چه مستحب ، چه واجب ـ پس توجه كن به طرف آب ، مثل توجه كردن به سوى رحمت الهى . به تحقيق كه خداوند مهربان آب را در جهت طهارت و وضو ، كليد قرب و مناجات خود قرار داده و دليل و راهنما به سوى بساط خدمتش .
چنانچه قرب به بزرگان دنيا و نزديكى به بساط ايشان موقوف است به طهارت ظاهر از اوساخ و كثافات ، قرب الهى و قرب به بساط حضرت او موقوف است به طهارت ظاهر از لوث نجاسات و طهارت باطن از كثافات گناه و نجاسات تعلقات غير حق .
كلمه وضو در متن روايت بعد از كلمه طهارت ، ظاهرا ذكر خاص بعد از عام است به اين معنى كه كلمه طهارت شامل تيمم ، وضو و غسل است و با اين كه اين كلمه داراى معنى عام است در عين حال به خاطر اين كه اكثرا در عبادات احتياج مردم به وضو بيش از تيمم و غسل است و تيمم و غسل جز در موارد خاصى اتفاق نمى افتد ؛ امام صادق عليه السلامبعد از لغت طهارت به مسئله وضو اشاره مى نمايد و در اينجا لازم است به هر سه مسئله از نظر فقهى و عرفانى در حدى كه اين نوشته اقتضا دارد اشاره شود .
منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان
