عظمت شخصيت انسان در معارف اهل بيت عليهم ‏السلام

در عظمت و شخصيت انسان آنقدر معارف براى ما نقل شده كه اين معارف به ضميمه آيات قرآن كريم، يك درياى بى ساحلى مى شود كه انسان وقتى به گوشه اى از اين معارف فكر مى كند، از موقعيت خودش در اين عالم خلقت بهت زده مى شود، حالت ناباورى به خودش دست مى دهد كه اين حرف ها مربوط به من است؟ اين مسائل درباره من نقل شده است؟ اينقدر استعداد من و قدرت من قوى است؟

ما در عالى ترين نقطه قرار گرفته ايم. البته به حالت استعداد و قوه؛ و اين استعداد و قوه را بايد به فعليت برسانيم و حركت ما براى به فعليت رساندن آن استعدادها و قوه ها حركتى است كه ارزش اين حركت را فقط خدا مى داند و خدا هم مى تواند مزد اين ارزش را عنايت بفرمايد.

 دوش بر دامن معشوق زدم دست به خاك

 دست من در دل من بود چو بيدار شدم[1]

به داود عليه السلام فرمود: اين دلى كه به شما دادم پاك كن، تميز كن، آماده اش كن، چون عالم گنجايش دلى غير از دل آدم را ندارد.[2]

هيچ موجودى مثل انسان راه به خدا ندارد. هيچ موجودى مثل انسان راه به حقايق ندارد. هيچ موجودى مثل انسان راه به اعماق ملكوت عالم ندارد. كدام موجود غير از انسان توانسته است تا ملكوت عالم پرواز كند و از آنجا براى جهان و جهانيان خبر بياورد.

خطبه اول نهج البلاغه از معجزات دهر و معجزات عالم و معجزات آفرينش است و اين فقط، كار انسان بوده است.

ملائكه در مقام قرب هستند اما بينايى انسان را ندارند. ممكن است انسان همسايه يك منزلى باشد تا آخر عمرش هم اطلاع از آن همسايه و داخل آن منزل پيدا نكند، اما مى شود گفت: اين آقا مقرب و هم جوار اين منزل است، ولى هم  جوارى كه جاهل است. اما اين موجود زمينى كه در حقيقت، موجود عرشى است و به شكل موجود زمينى تجلى كرده است، مرغ عقلش را تا اعماق سر و سرّ الهى مى فرستد و از آنجا خبر مى آورد. اين كار انسان است، آن وقت انسان تعجب مى كند، اين حرفها در باره من است؟

روز قيامت يك نامش يوم الحسرة است، حسرت مردم در روز قيامت براى اين نيست كه چرا دو ركعت نماز با حال نخواندند؛ يا چرا يك روزه باحال نگرفتند. حضرت مى فرمايد: محور حسرت در قيامت جهل است كه چرا نفهميدم چه كسى هستم و چرا خودم را نشناختم.

اين است كه اميرالمؤمنين  عليه السلام اصرار مى كنند اين چند روزى كه در دنيا هستيد، خدا رحمتتان كند اگر بفهميد از كجا آمده ايد و در كجا هستيد و به كجا مى رويد.

  تمام كتب آسمانى و فرمايش هاى انبياى پروردگار و ائمه معصومين  عليهم السلام روى همين سه مسأله دور مى زند.