تجمل‏ پرستى عجيب‏

«فيليپ» در كتاب «تاريخ عرب»، درباره تجمل خلفاى مصرى، مى‏نويسد:

«هفت قايق بسيار زيبا و بزرگ براى سوارى خليفه، هميشه در ساحل نيل آماده بود، خليفه در پايتخت خود مالك بيست هزار خانه بود، كه همه آنها با آجر و سنگ ساخته شده و هر كدام داراى پنج يا شش طبقه بوده است، از اينها گذشته معادل همين عدد، مغازه داشت كه هر كدام از دو تا ده دينار در هر برج اجاره مى‏داد. تجمل دربار خلفاى اموى در «اندلس» و خلفاى عثمانى در «اسلامبول» و تجمل و ثروت «امام يمن» و ثروت و جلال رهبر فرقه «اسماعيليه» و دارايى بيرون از حساب نظام «حيدرآباد» و ساير زمامدارانى كه زمام حكومت ملت اسلام را تا امروز در دست داشته‏اند حيرت‏آور و گيج كننده است.
«عثمان بن على» ناظم حيدرآباد دكن، آنقدر ثروت داشت كه اگر ثروت او را به چهار صد ميليون مسلمان در جهان تقسيم مى‏كردند، به هر نفرى معادل پانصد تومان مى‏رسيد!! ولى بدبختانه تمام آن را دولت هند تصاحب كرد.
«آقاخان محلاتى» و «امام يمن» و سايرين از فرمانروايان اسلامى هم، نزديك به همان حدود داراى ثروت بوده و هستند» .
اين اسراف، عياشى، خوشگذرانى، شهوت‏پرستى و دنيادارى‏هاى زمامداران اسلامى و عُمّالشان، در طول 14 قرن، روح ايمان براى ملت و جامعه اسلامى باقى نگذاشت، و كسانى نيز كه از حيات اسلام بهره‏اى داشتند تا به امروز، گرفتار پنجه آنان بوده؛ آنچنان كه نتوانستند ملت اسلام را از اين همه بدبختى نجات دهند.
اين ملت اسلام است كه بايد به خود آيد و از خواب غفلت بيدار شده و بيش از اين اجازه انحطاط و ذلّت و بدبختى، در سايه برنامه‏هاى ننگين و غلط را به خود ندهد.
خوانندگان عزيز! اين بود شمّه‏اى از برنامه‏هاى زمامداران اسلامى، در طول 14 قرن گذشته، كه يكى از مهمترين عوامل انحطاط جامعه اسلامى بوده است؛ زيرا در سايه اين نوع برنامه‏ها، ملت اسلام از حقيقت اسلام جدا شده و به سقوط در ورطه هلاكت نزديك گشته‏اند.