و آبهاى شيرين و شور را از دل سنگهاى سخت و خارا جارى كردى و از ابرهاى گران بارانى فراوان فرو ريختى و خورشيد و ماه را براى مردمان چراغى فروزان قرار دادى، بیآنكه در آنچه آغازگر پيدايشش بودى دچار خستگى و ناتوانى و چاره جويى شوی اى آن كه در عزت و بقا يگانه است و بندگانش را به مرگ و فنا مقهور خود ساخته است،
منبع : پایگاه عرفان
