امام صادق عليه السلام در زمينه، استدراج كه يكى از شديدترين عوامل هلاكت است- يعنى در وسايل عيش و نوش غرق بودن و مرتكب هر گناهى شدن و توجه نداشتن- مىفرمايد:
ملكى از جانب حق روزگارى دراز در زمين زيست، سپس به مقام بلند خويش برگشت، به او گفته شد: چه ديدى؟ گفت: عجايب زيادى مشاهده كردم، عجيبترين چيزى كه ديدم، عبدى را غرق در نعمت يافتم، رزقت را مىخورد و ادعاى خدايى داشت، از جرأت او نسبت به تو و حلم تو نسبت به او تعجب كردم. خداوند جلّ و علا فرمود: از حلم من تعجب كردى؟ عرضه داشت: آرى. خطاب رسيد: چهارصد سال به او مهلت دادم، رگى از او زده نشد و چيزى از دنيا نخواست مگر اينكه به او عنايت كردم، طعم غذا و آشاميدنى را در مذاق او بر نگرداندم!!
منبع: عرفان اسلامى، ج13،
منبع : پایگاه عرفان