اللهم اختم بعفوك اجلى، و حقق فى رجاء رحمتك املى، و سهل الى بلوغ رضاك سبلى، و حسن فى جميع احوالى عملى.
و باز در اين فراز، عرضه مى دارد كه: پروردگارا، دوران عمر و حيات مرا به عفو خود خاتمه بده و آرزوهاى مرا در خط اميد به رحمت خود استوار كن و راه وصول به لطف و رضايت خود را، براى من آسان گردان. اعمال مرا در تمامى حالات مختلفى كه دارم نيكو گردان.
در اين فراز هم آن حضرت، بهترين و كاملترين صفات را از خداوند متعال تقاضا مى كند. مطالب قابل توجه در هر فرازى، اختصاص به همان فراز دارد. ختم عمر به عفو الهى، تحقق آرزوها در اميد به خدا، تسهيلات براى رسيدن به مقصد، رضايت اعمال نيك در حالات و احوالات مختلف.
كلمه ى ختم، تمام شدن يك صفت است با تكميل تمامى وسائل و تجهيزات. يك صنعت يا يك تربيت، در صورتى ختم مى شود كه در آينه ى علم و حكمت، كامل بوده و نقصى از خود نشان ندهد. ممكن است افكار ناقص يا علم و دانشهائى كه به ثمر نرسيده است يك صنعتى را كامل بداند، وليكن آن صنعت، در برابر علم و حكمت كامل طبيعى ناقص است. مثلا يك طياره كه صنعت انسان است گرچه در تمام عمر نقصى پيدا نكند كه در اثر آن نقص، تصادف پيدا شود وليكن از اين جهت كه با عوامل درونى و ارادى مانند پرندگان مجهز نيست، و حركات خود را بر اساس نياز به غير خود شروع مى كند ناقص است و نمى شود گفت كه از نظر صنعت، طياره، ختم است، و در انتهاى كمال قرار گرفته است. صنايع انسانى در صورتى ختم مى شود كه صد در صد از نظر جنسيت و هندسه و تركيب و تجهيزات، مساوى با صنايع الهى باشد. اگر ما
فكر كنيم، يك صنعتى بايستى با هزار ميليون و ميليارد واحد صنعتى مجهز باشد تا خاتمه پيدا كند، با فقدان يكى از آن واحدها، قابليت ختم ندارد و نمى توان آن را خاتمه و مختومه دانست. عجيب ترين صنعت الهى، تربيت انسان است كه اين انسان، اگر آنچنان كه ساخته شده تربيت پيدا كند از ديد علم خدا، نقطه ضعفى ندارد. در اينجا امام چهارم عرضه مى دارد: پروردگارا، اين مدت عمر من به عفو تو خاتمه پيدا كند. اولا دوران عمر خود را، يك دوران خودسازى مى داند كه در اين دوران انسانها بايستى ساخته شوند و تربيت خود را به كمال مطلق برسانند. دوران عمر در روى كره ى زمين، مانند مدرسه است كه اگر انسان هنگام خروج از مدرسه با علم و تربيت ناقص خارج شود، زندگى آينده اش ناقص خواهد بود و اگر با علم و تربيت كامل خارج شود، زندگى آينده اش كامل خواهد بود. در اينجا حضرت از خداوند متعال، ختم تربيت را تقاضا مى كند و عامل آن ختم را، عفو الهى مى داند. يعنى به عفو خدا، تربيت انسان كمال پيدا مى كند. عفو، به معناى محو اثر است.
در وجود انسان از مسير ذنب و عصيان، آثارى به وجود مى آيد كه اگر آن آثار به حال خود باقى بماند تربيت انسان ناقص مى شود و در نتيجه زندگى آينده ى او ناقص خواهد بود و اگر آن آثار به اراده ى الهى مرتفع گردد، يعنى خداوند، آثار گناه را كه از عصيان يا نواقص وجودى در وجود انسان باقى مانده است، مرتفع فرمايد. در اينجا انسان، تكامل پيدا مى كند و در نتيجه زندگى آينده ى او كامل خواهد بود. بديهى است كه زندگى انسان، از نقص شروع مى شود و به كمال مى رود. نقائص طبيعى و عمل بر پايه آن نقائص را ذنب مى گويند و نقائصى كه از مسير گناه و معصيت پيدا مى شود عصيان مى نامند. بايستى اين هر دو نقص، از وجود انسان مرتفع گردد كه ارتفاع نقص را عفو مى نامند. عفو، به معناى محو اثر است، يعنى خداوند آثار نقص و قصور را از وجود انسان بردارد و به جاى آن، علم و معرفت و استعداد كامل عنايت فرمايد.
جملات ديگر اين فراز، از مسير عفو الهى شروع مى شود. وقتى كه آثار ذنب و عصيان، از وجود انسان مرتفع مى شود قهرا، اميد به لطف و رحمت خدا در آن
جايگزين مى گردد. دل انسان، همچون آينه است كه قصور و تقصير و يا ذنب و عصيان در آن تيرگى به وجود مى آورد و در نتيجه ى انعكاس نور، مشكل مى گردد و اگر آن تيرگى از قلب انسان مرتفع گردد، نور علم و حكمت در آن منعكس مى شود و نتيجه ى آن، پيدايش جملات بعد مى باشد. تمامى آمال و آرزوهاى انسان، در شعاع اميد و وابستگى به خداوند متعال تحقق پيدا مى كند و به ثروت و قدرتى بيشتر از آنچه آرزومند بوده است، نائل مى شود در نتيجه ى راهها، براى جلب رضايت خدا كه همان رضوان الله باشد آسان مى گردد و انسان چنان وضعى پيدا مى كند كه ارقام ثروت و قدرت او، همان ارقامى است كه خدا براى او تهيه مى كند و آن ارقام از هر چه باشد بينهايت و متصل به بينهايت است. اگر انتخاب رقم و ارقام به خود انسان واگذار شود، در اثر محدوديت فكرى و استعدادى انسان، ارقام ثروت و نعمت، از نظر كميت و كيفيت محدوديت پيدا مى كند و باز هم خواهى نخواهى انسان در مضيقه قرار مى گيرد. لذا حضرت، اين انتخابات را به خدا واگذار مى كند و از او خواهش مى كند تا در وجود او، استعداد پذيرش آن ارقام فراهم گردد.
فارسی
اللهم اختم بعفوك اجلى، و حقق فى رجاء رحمتك املى، و سهل الى بلوغ رضاك سبلى، و حسن فى جمیع احوالى عملى
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
