رسول بزرگوار اسلام با تهى دستان و مستمندان و فقیران و نیازمندان ، متواضعانه نشست و برخاست داشت . به هرکسى مى رسید گرچه طفل خردسال بود ، سلام مى کرد ، بى ریا روى زمین مى نشست ، با مردم کوچه و بازار به ویژه بى نوایان انس مى گرفت ، از حال آنها و زندگى و معیشت و کارشان جویا مى شد ، بر عادى ترین مرکب سوار مى شد ، گوسفندان را خود مى دوشید ، لباسش را خود مى شست ، با خادمان خانه هم غذا مى شد و در میان مردم هم چون یک فرد عادى زندگى مى کرد .