نیایشی در طلب رحمت بر فرشته های مقرب‏ و حاملان عرش

(1) بار خدايا و نگهداران عرشت ( و او در جمله اللهم و حمله عرشك و او استيناف است و بعد از آن مبتداء و خبر آن در جمله ششم فصل عليهم است ) كه از تسبيح و منزه نمودن تو سست نمي شوند ، و از تقديس و مبري گردانيدن تو بستوه نمي آيند ، و از پرستش تو مانده نمي شوند ، و تقصير و كوتاهي بر كوشش در ( باره ) امر و فرمان تو اختيار نمي نمايند ، و از شيفتگي به سوي تو غفلت و فراموشي ندارند

(2) و اسرافيل ( نامي است فارسي اضافه با ايل شده و ايل به زبان عبري نام خداي تعالي است ، از حضرت علي ابن الحسين - عليه السلام - روايت شده : هر چه كه به ايل اضافه شود عبدالله " بنده خدا " است ) صاحب صور ( چيزي كه در آن مي دمد ) كه چشم گشوده و بر هم نمي نهد منتظر دستور و فرمان توست تا بدميدن ( در صور ) افتادگان گردگورها را آگاه گرداند ( مردگان را زند نمايد )

(3) و ميكائيل كه نزد تو داراي منزلت و از طاعت و بندگيت صاحب مقام بلند است ( از اميرالمؤمنين - عليه السلام - رسيده كه فرمود : مؤذن اهل آسمانها جبرئيل امام و پيشنمازشان ميكائيل است كه نزد بيت المعمور بر آنها امامت مي نمايد ، زيرا امامت مقام بلندي است در طاعت و بندگي كه شايسته نيست آن را جز كسي كه مقامش بالاتر و شرايط امامت را جامعتر باشد )

(4) و جبريل امين و درستكار بر وحي و پيروي شده در آسمانها و ارجمند در پيشگاه و مقرب در نزد توست

(5) و روح ( نام فرشته اي است ) كه موكل و گماشته بر فرشتگان حجابهاست ( حجب جمع حجاب است به معني چيزي است كه چيز ديگر را پنهان نمايد مانند پرده و ديوار ، و در معاني نيز گفته ميشود : عجز و ناتواني حجاب است بين انسان و مقصودش و معصيت و گناه حجاب است بين بنده پروردگارش ، و مراد به حجب و در اينجا انواري است بالاتر از آسمانها كه از علم مخلوقين به ماوراء آنها پنهان است )

(6) و روح ( نام فرشته بسيار بزرگ ) كه از عالم امر ( اسرار ) توست ، بر آنها درود فرست ، و بر فرشتگاني كه پايين تر از آنانند : آنها كه در آسمانهايت جا دارند و بر رساندن پيغامهايت درستكارند .

(7) و فرشتگاني كه از هيچ كوشش خستگي و از هيچ رنج ماندگي و سستي به آنها رونمي آورد ، و شهوات و خواهشها آنان را از تسبيح تو بازنمي دارد ، و فراموشي كه پيدايش آن از غفلتها و بي خبريهاست آنها را از تعظيم و بزرگ دانستن تو جدا نمي سازد

(8) فرشتگاني كه چشمها بسته اند و نگريستن به سوي تو را قصد نمي نمايند ، و زنخهاي خود را به زير انداخته اند ( فروتني بسيار نموده اعتراف دارند كه ديده عقلشان كوتاه است از اين كه به انوار عظمت تو بنگرند و ماوراء خود را ادراك نمايند ) فرشتگاني كه رغبت و خواستشان در آنچه ( فيوضات ) كه نزد توست بسيار است ، و به ياد نعمتهايت حرص دارند ، و در پيشگاه عظمت و بزرگواريت فروتنند

(9) و فرشتگاني كه چون دوزخ را بر گناهكاران تو ببينند كه صداي شعله و برافروختگيش شنيده مي شود مي گويند : منزه و پاكي تو ما تو را چنان كه سزاوار عبادت و بندگي توست پرستش ننموديم

(10) پس درود فرست بر ايشان و به روحانيين از فرشتگانت ( روحانيون به فتح راء فرشتگان رحمت هستند و نسبت آن به روح به معني رحمت است ، از حضرت علي ابن ابيطالب - عليه السلام - رسيده كه فرمود : در آسمان هفتم خطيره اي به نام خطيرةالقدس " بهشت " در آن فرشتگاني هستند كه آنها را روحانيون مي گويند ، چون شب قدر شود از پروردگار براي آمدن به دنيا اجازه مي طلبند ، خداوند به آنها اجازه مي دهد ، پس بر مسجدي نمي گذرند جزا آن كه در آن نماز مي خوانند ، و در راه با كسي روبرو نمي شوند جز آن كه براي او دعا مي نمايند و از ايشان به او بركت و نيكي مي رسد ) و آنان كه نزد تو قرب و منزلت دارند ، و آنان كه رساننده غيب ( امور پنهاني مانند قيامت ، حساب و جزا ) به پيغمبرانت مي باشند و آنان كه درستكارند بر و حيت

(11) و بر اصناف گوناگون فرشتگان كه براي خود اختصاص داده اي ( جز طاعت و بندگي تو كاري ندارند ) و آنان را با تقديس خود از خوردني و آشاميدني بي نياز كرده اي ، و در درون طبقه هاي آسمانهايت جا داده اي

(12) و بر فرشتگاني كه در گوشه هاي آسمانهايت توقف نموده اند براي رسيدن فرمان به تمام گشتن وعده تو ( روز رستاخيز )

(13) و بر خزانه داران باران و رانندگان ابر ( حضرت امير المؤمنين - عليه السلام - فرموده : دانه اي باران نمي بارد جز آن كه با پيمانه اي است بر دست فرشته اي مگر قوم نوح - عليه السلام - كه به خود آب فرمان داده شده و آب طغيان كرد بر خزانه داران ، و آن است قول خداي تعالي " سوره 69 ، آيه 11 " : لما طغي الماء " چون آب طغيان كرد و رو به فزوني نهاد " و از ابن عباس رسيده درباره قول خداي تعالي " سوره 37 ، آيه 2 " : " فالزاجرات زجرا " پس قسم به رانندگان " مراد فرشتگان گماشته برابر هستند )

(14) و بر فرشته اي كه از صداي زجر و راندنش بانگ رعدها شنيده مي شود و چون ابر خروشان به صداي زجر او به شنا درآيد ( رفت و آمد نمايد ) شعله هاي برقها بدرخشد

(15) و بر فرشتگاني كه همراه برف و تگرگاند ، و فرشتگاني كه با دانه هاي باران كه مي بارد فرود مي آيند ، و فرشتگاني كه بر خزانه هاي بادها زمامدارانند ، و فرشتگاني كه بر كوهها گماشته اند تا از هم نپاشند ( ناگفته نماند : بي خبران و نادانان اين سخنان را دور از نظر و انديشه مي دانند ، ولي قبول آنها واجب است ، زيرا مخبر صادق خبر داده و عقل هم دليل قاطعي بر رد آن ندارد )

(16) و بر فرشتگاني كه سنجش آبها و پيمانه بارانهاي سخت و رگبارها را به آنان شناسانده اي

(17) و بر فرشتگان فرستاده شده به اهل زمين كه گرفتاري ناگوار و گشايش خوشايند ( بلا و رحمت ) مي آورند

(18) و بر سفرا گرامي نيكوكار ، و نگهبانان بزرگوار نويسنده ( فرشتگان نگهبان بر دو دسته اند : نگهبانان كردار و نگهبانان اشخاص از پيشامدهاي بد ) و بر ملك الموت ( فرشته مرگ بنام عزرائيل ) و يارانش ، و بر منكر و نكير ( دو فرشته بازپرس در قبر ) و رومان آزمايش كننده ( اهل ) قبرها ( رومان نام فرشته اي است كه پيش از منكر و نكير در قبر مي آيد و آدمي را مي آزمايد اگر نيكوكار بود منكر و نكير را آگاه مي سازد كه هنگام سؤال با او به نرمي رفتار نمايند و اگر بدكار بوده به آنان خبر مي دهد ، و اعتقاد به سؤال و آزمايش و پاداش و كيفر در قبر حق و درست و از ضروريات و ايمان به آن واجب است ، و اين كه فرشتگان را ما نمي بينيم براي آن است كه آنها از عالم ملكوت هستند و چشم ما آنچه را كه راجع به عالم ملكوت است نمي بيند ، چنان كه اصحاب پيغمبر - صلي الله عليه و اله - به جبرئيل ايمان داشتند و آن حضرت او را مي ديد و ايشان نمي ديدند ) و بر طواف كنندگان بيت المعمور ( جايگاه عبادت و بندگي فرشتگان در آسمان ششم ) و بر مالك و زمامداران دوزخ ( مالك پيشواي ايشان است ) و بر رضوان و كليد داران بهشتها ( رضوان رئيس بر آنهاست )

(19) و بر فرشتگاني كه خدا را در فرمانهايش نافرماني نمي نمايند ، و آنچه به آن مأمورند بجا مي آورند ( اين جمله اقتباس از قول خداي تعالي است " سوره 66 ، آيه 6 " نارا وقودها الناس والحجارة عليها ملائكة غلاظ شداد لا يعصون الله ما امرهم ويفعلون ما يؤمرون يعني آتشي كه مردم و سنگ آتش گيره آن است ، بر آن فرشتگان ترشرو و سخت دل گماشته شده اند كه خدا را در فرمانهايش نافرماني نمي كنند و آنچه به آن مأمورند انجام مي دهند )

(20) و بر فرشتگاني كه ( به اهل بهشت ) مي گويند : ( قرآن كريم " سوره 13 ، آيه 24 " سلام عليكم بما صبرتم فنعم عقبي الدار يعني ) درود بر شما باد به آنچه ( بجا آوردن طاعات و دوري از معاصي ) كه شكيبايي نموديد ، پس نيكو سرانجامي است دنيا ( ي شما ) را

(21) و بر فرشتگاني كه پاسبانانند كه هرگاه به ايشان گفته شود ( قرآن كريم " سوره 69 ، آيه 30 " ) : خذوه فغلوه ( آيه 31 ) ثم الجحيم صلوه : او را بگيريد و در غل ( زنجيري كه در گردن يا دست قرار مي دهند ) كشيد و به دوزخ اندازيد ، بشتاب به او روآورند و مهلتش نمي دهند

(22) و بر هر فرشته اي كه نام او را نياورديم و مقام و منزلتش را در پيشگاه و اين كه به چه كاري او را برگماشته اي ندانستيم

(23) و بر فرشتگاني كه در هوا و زمين و آب جا دارند ، و بر آناني كه بر خلق ( همه آفريده شدگان در آسمان و زمين ) گماشته شده اند ( روايت شده : خدا چيزي را نيافريده جز آن كه فرشته اي بر آن گماشته شده )

(24) پس از ايشان درود فرست در روزي ( قيامت ) كه هر كس مي آيد و با او راننده و گواهي ( از فرشتگان ) است ( قرآن كريم " سوره 50 ، آيه 21 " فرمايد : وجاءت كل نفس معها سائق وشهيد يعني و هر كس مي آيد و با او دو فرشته است يكي او را به معاد و بازگشت " مي راند و يكي " به عمل او " گواه است )

(25) و بر آنان درود فرست درودي كه كرامت و مقامي بر مقامشان و پاكيزگي و تقربي بر تقربشان بيافزايد ( چون نعمتهاي خدا غير متناهي است و پايان ندارد ، امام - عليه السلام - درباره ايشان دعا مي كند كه خداي تعالي كرامت و طهارت يعني مقام و تقرب ايشان را بيش از پيش گرداند )

(26) بار خدايا و چون بر فرشتگان و فرستادگانت درود فرستادي و درود ما را به ايشان رسانيدي پس به سبب گفتار نيكو ( صلوات ) درباره ايشان كه راه آن را تو گشودي ( توفيق و جور شدن اسباب را تو عطا فرمودي ) بر ما درود فرست ( رحمت خود را به ما ارزاني دار ) كه تو بسيار بخشنده و بزرگواري ( در نسخه هاي صحيفه بيشتر فصل عليهم بما فتحت لنا است كه درود بر فرشتگان را خواسته ، و در نسخه اي " به طوري كه مرحوم سيد عليخان در شرح صحيفه خود فرموده " فصل علينا بما فتحت لنا است كه در اينجا طبق آن ترجمه شد و آن مناسبتر است ) .