نیایش و دعا برای خود و دوستان‏

(1) و( چنان درودي كه به سبب آن ) ايشان را به جايگاه آسودگي ( بهشت ) كه آسايشگاه پرهيزكاران است روانه گرداني .

(2) اي آن كه شگفتيهاي بزرگي او ( كمال ذات ، بلندي مقام ، بزرگي قدرت ، بي نيازي از خلق ، نيازمندي خلق به سوي او و مانند آنها ، يا فكر و انديشه در مخلوقات شگفت آور او كه آنها كمال عظمت او را مي نماياند ) پايان ندارد ( پس از انديشه كنندگان روزگار در شگفتيهاي يك مصنوع او انديشه نمايند انديشه آنان به جايي نمي رسد ) بر محمد و آل او درود فرست ، و ما ( گناهكاران ) را از ستم در عظمت خود بازدار ( چون ارتكاب گناه و عدول از حق ، خود يك نوع جوري است نسبت به عظمت خالق

(3) و اي آن كه مدت پادشاهي ( قدرت و توانايي ) او به آخر نمي رسد ، بر محمد و آل او درود فرست ، و گردنهاي ما را از عذاب و كيفرت ( دوزخ ) آزاد فرما ( رقبه و گردن به جاي همه انسان بكار رفته )

(4) و اي آن كه گنجينه هاي رحمت ( احسان و بخشش ) او نابود نمي گردد ، بر محمد و آل او درود فرست ، و براي ما در رحمت خود بهره اي قرار ده ( و اين كه بهره از رحمت را درخواست نموده براي آن است كه از بهره مقصود به دست آيد چون بهره از رحمت حق تعالي عالم را از نعمت و عفو و بخشش او فراگيرد

(5) و اي آن كه چشمها از ديدن او باز مي مانند ( چون ديده شدن از لوازم جسم است و حق تعالي جسم نيست ) بر محمد و آل او درود فرست ، و ما را ( با ياد خود كردار پسنديده ) به قرب ( رحمت ) خود نزديك نما

(6) و اي آن كه در برابر منزلت او منزلتها كوچك ( ناچيز ) است ، بر محمد و آل او درود فرست ، و ما را نزد ( احسان ) خود گرامي بدار

(7) و اي آن كه درونهاي اخبار نزد او هويداست ، بر محمد و آل او درود فرست ، و ما را ( روز رستاخيز ) نزد خود ( به آنچه داني ) رسوا مگردان

(8) بار خدايا به بخشش خود ما را از بخشش بخشندگان بي نياز گردان ( هبه به معني بخشش بي عوض است و معني حقيقي آن جز درباره خداي تعالي يافت نمي شود ، زيرا اوست كه نياز هر نيازمندي را بدون عوض و غرضي مي بخشد ) و با صله و پيوستن ( احسان و بخشش خود ) ما را از ترس كساني كه با ما قطع كرده دوري مي گزينند نگهدار تا با بخشش تو به ديگري رونياندازيم ، و با احسان تو از ( دوري گزيدن ) ديگري نترسيم

(9) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست ، و به سوي ما تدبير فرما و به زيان ما كيد منما ( كيد اراده زيان رساندن به ديگري است از روي پنهاني و آن از خلق حيله و فريب است و از خداي تعالي تدبير به حق و مجازات اعمال خلق است ) و براي ( دشمنان ) ما مكر كن و با مكر مكن ( مكر خدا بلا و گرفتاري از جانب اوست به دشمنانش ) و ما را ( بر دشمنان دين ) پيروز گردان او ( آنها را ) بر ما پيروز مگردان

(10) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست ، و ما را از ( خشم ) خود نگهدار ، و به ( لطف ) خود حفظ فرما ، و ( به راه راست ) به سوي خود راهنمايي كن ، و از ( رحمت ) خود دور مگردان ، زيرا هر كه را تو ( از خشم خود ) نگهداري ( از هر پيشامدي ) سالم و بي گزند مي ماند ، و هر كه را ( به صراط مستقيم ) راهنمايي فرمايي ( به حقايق پي برده و ) دانا مي شود ، و هر كه را به سوي ( رحمت ) خود نزديك گرداني غنيمت و سود ( نيكبختي هميشگي ) مي برد

(11) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست ، و ما را از سختي پيشامدها و اندوههاي روزگار ، و بدي دامهاي شيطان ، و تلخي غلبه پادشاه حفظ فرما

(12) بار خدايا جز اين نيست كه بي نيازان به فضل قوه تو ( از غير تو ) بي نيازاند ، پس بر محمد و آل او درود فرست ، و ما را بي نياز گردان ، و بخشندگان از زيادي عطا و بخشش تو مي بخشند ، پس بر محمد و آل او درود فرست ، و ( از خوان نعمت خود ) به ما عطا فرما ، و راه يافتگان با نور هدايت و رستگاري تو راه مي يابند ، پس بر محمد و آل او درود فرست ، و ما را ( به آنچه خير ما در آن است ) راهنمايي نما

(13) بار خدايا هر كه را تو ياري كردي خواري خوار كنندگان به او زيان نرساند ، و هر كه را تو عطا فرمودي جلوگيري منع كنندگان از او نمي كاهد ، و هر كه را تو راهنمايي نمودي گمراهي گمراه كنندگان او را از راه نبرد

(14) پس بر محمد و آل او درود فرست ، و ما را به قدرت و توانايي خود از ( زيان ) بندگانت دور ساز ، و به بخشش خود از ديگري بي نياز گردان ، و به راهنمايي خود به راه حق ببر

(15) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست ، و سلامتي دلهاي ما را در ياد عظمت و بزرگي خود ، و آسايش تنهاي ما را در سپاسگزاري نعمت خود ، و شيرين زبانهاي ما را در بيان نعمت خود قرار ده

(16) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست ، و ما را از دعوت كنندگان خود كه به سوي تو مي خوانند ، و از راهنمايان خود كه به راه تو راهنمايي مي نمايند ، و از نزديكان ( به رحمت ) خود كه به تو نزديكند قرار ده ، اي بخشنده ترين بخشندگان .