خداى من چسان درمانده اى را كه در حال گريز از گناهان خويش به تو پناه جسته از خود مى رانى؟ يا چگونه رهجويى را كه شتابان قصد آستانت نموده نااميد مى كنى؟

مولايم اى مولاى من،تو خالقى،من مخلوق،آيا رحم مى‏كند به مخلوق جز خالق؟مولايم اى‏ مولاى من تو باعظمتى و من ناچيز،آيا رحم مى‏كند به ناچيز جز باعظمت؟مولايم اى مولاى‏ من،تو نيرومندى و من ناتوان آيا رحم مى‏كند به ناتوان جز نيرومند؟

نه روگردان از شما،و نه از زيارتتان،بلكه رجوع كننده و بازگشت كننده‏ام‏ اگر خدا بخواهد،و جنبش و نيرويى نيست جز بخدا

اى سرورانم،نمى‏توانم ثناى شما را شماره كنم،و در امر مداح گفتن قدرت رسيدن به حقيقت شما را ندارم،و در مقام وصف نمودن،توانايى بيان منزلت شما در من نيست،و حال آنكه شما نور خوبان و هاديان نيكان و حجّتهاى خداى جبّاريد،

فرمانروايى را به هر كه بخواهى عنايت میكنى، و از هر كه بخواهى باز مى ستانى، و هركه بخواهى عزت مى بخشى، و هركه اراده كنى به ذلت مى نشانى، خوبى بدست توست، همانا بر همه چيز توانايى،

پس چه بد مركبى است مركب خواسته های باطل كه نفسم بر آن سوار شده، واى بر اين نفس كه گمان هاى بى مورد و آرزوهاى نابجايش با همه زشتى در برابرش زيبا جلوه كرده و مرگ بر او كه سرور و مولايش جرات نموده!