اى امان هراس ناكان، اى تكيه گاه پناهندگان اى سرپرست مؤمنان، اى فريادرس فريادكنندگان، اى مقصود دل نيازمندان، اى كس هر بى كس، اى همدم هر تنها، اى پناه هر رانده،

اى فرو فرستنده بركات، اى رحم كننده بر اشكها، اى درگذرنده از لغزشها، اى برطرف كننده ناراحتي ها، اى سرچشمه خوبي ها، اى بالابرنده درجات، اى دهنده خواسته ها،

اى فزون بخش اى گرامى، اى بی همتا، اى آن كه بلندى گرفت و چيره گشت، اى آن كه در فرمانروايى اش توانا شد، اى آن كه پنهان و آگاه گشت، اى آن كه پرستيده شد و پذيرفت، 

اى پاك كننده، اى قدردان صالحان اى با گذشت، اى آمرزنده، اى روشنايى نور، اى مدبّر امور، اى مهربان، اى آگاه، اى پناه دهنده، اى روشنى بخش، اى مدد رسان.

اى آن كه نزاده و زاده نشده، و همتايى ندارد و همسرى برايش نباشد و وزيرى با او نبوده و براى خود مشاورى نگرفته و به پشتيبانى نيازمند نگشته و با او جز او معبودى نبوده است،

اى اوّل، اى آخر، اى آشكار، اى پنهان، اى استوار، اى پايدار، اى آگاه، اى حكمران، اى داور، اى دادگر، اى جدا كننده، اى پيونددهنده، اى پاك، اى پاك كننده، اى توانا، اى نيرومند، اى بزرگ، اى بزگمنش، اى يگانه، اى يكتا، اى مقصود دل نيازمندان،

اى ستوده، اى پرستيده، اى دور از هر چيز، اى نزديك به هرچيز، اى اجابت كننده، اى ديدبان، اى حسابرس، اى نورآفرين، اى بلندمرتبه، اى ارجمند، اى شنوا، اى دانا، ای بردبار.

اى آفريننده، اى پديدآوردنده، اى صورتگر، اى سودبخش اى تدبير كننده، اى محكم كار، اى آغازگر، اى نابود كننده ستمگران، اى دوست نيكان،

خدايا! از تو درخواست میكنم به احترام اين دعا و به آنچه از نامهايت كه در آن نيامده و به آنچه در بردار از تفسير و تدبيرى كه جز تو كسى بر آن احاطه ندارد، كه با من چنين و چنان كنى.

و از كسى كه بر من حيله میورزد و بر من ستم مى كنم انتقام بگير و هم انتقام بگير از آن كه بخواهد بر من و خانواده ام و فرزندانم و برادرانم و همسايگانم و نزديكانم از مردان و زنان باايمان ستم روا كند.

و بر من از روزى حلالت وسعت عنايت كن و مرا از شر انسان بد و همسايه بد و پادشاه بد و همنشين بد و روز بد و ساعت بد كفايت فرما

 گناهانم را آنچه بوده و آنچه خواهد بود بيامرز و پدر و مادرم و همه مردان و زنان باايمان را مشول آمرزشت قرار داده

همه آفريدگان در برابر آن و بادها در وزيدن خود در برابرش پريشان گشتند، و آتش ها به درگاهش در جايگاه خويش خاموش شدند و به فرمانروايى ات كه با آن همواره به پيروزى شناخته شدى، و با آن در تو آسمانها و زمين ستوده گشتى،

و به دانش و شكوه و بزرگى و عزّت و جبروتت كه زمين تاب آن را نياورد، و آسمانها در برابرش زانو زدند و در برابرش عمق فروردين زمين فروتر گشت و درياها و نهرها در آستانش از حركت ايستاد، و كوهها فروتن شد و زمين با شانه هايش آرام گشت، و تسليم شدند

و به رحمتت كه با آن بر همه آفريدگانت بخشش كردى، و به توانايیات كه با آن جهانيان را برپا داشتى، و به نورت كه از هراسش طور سينا بر خاك افتاد

و به سوگندت براى اسحاق و به شهادتت براى يعقوب و به وعده ات براى اهل ايمان و براى دعاخوانان به نامهايت كه اجابتشان كردى و به بزرگى ات كه براى موسى بن عمران (درود بر او) در قبّه رمّان نمايان شد،

و نيز براى ابراهيم (درود بر او) خليلت پيش از آن در مسجد خيف و براى اسحاق برگزيده ات (درود بر او) در چاه شيع و براى يعقوب (درود بر او) پيامبرت در بيت ايل و وفا كردى به پيمانت براى ابراهيم (درود بر او)

و فرعون و سپاهيان و مركب هايش را در دريا غرق كردى و به نام بزرگت، آن نام بزرگ تر، با شكوه تر، گرامى تر، و به بزرگى ات كه با آن بر موسى كليمت (درود بر او) در طور سينا جلوه كردى