خداى من، میبينى كه به پيشگاهت نيامدم مگر از جهتى كه نسبت به رحمتت اروزها داشتم، يا چنگ نزدم به اطراف رشته استوارت مگر آنگاه كه گناهانم مرا از خانه وصال تو دور ساخت،

اى آن كه نوح را از غرق شدن نجات بخشيد، اى آن كه هلاك ساخت قوم عاد نخستين و قوم ثمود را و هيچكس از آنان را باقى نگذاشت، و پيش از آنها قوم نوح را هلاك نمود زيرا آنها ستمكارتر و سركش تر بودند و نابود ساخت افترازنندگان را كه در زمين فرو رفتند،

بار خدايا! اين صبح مرا انگونه آغاز كن كه با پرتو هدايت و با سلامت دين و دنيا همراه باشد و شبم را سپرى ساز از نيرنگ دشمنان و نگاهبانى گردان از هلاكت هاى هواى نفس، كه به يقين تو به هر چه بخواهى توانايى،

خدايا در روزگار غرور نسبت به تو، بيدار نشدم و گاه تمايلم به سوى خشم تو آگاه نگشتم.
،خدايا و من بنده تو و فرزند بنده توام، در برابرت ايستاده ام، به كرمت به حضرت تو متوسّلم.

گواهى میدهم تويى خداى يگانه يكتاى بى همتاى بینياز تك، و بازگشت همه به سوى تو است، خدايا بر محمّد و اهل بيت پاك و پاكيزه اش درود فرست و گناهانم را بيامرز و بر من بپوشان كاستي هايم را و از پيشگامت براى من رحمت و روزى فراوان بگشا

اى پناهم آنگاه كه روشهاى ناهنجار درمانده ام سازد و نزديكان رهايم كنند، و هر همدمى دست از ياری ام بردارد، اى تكيه گاه آن كه تكيه گاهى ندارد، اى پشتوانه كسى كه پشت و پناهى ندارد.

اى ستوده، اى پرستيده، اى دور از هر چيز، اى نزديك به هرچيز، اى اجابت كننده، اى ديدبان، اى حسابرس، اى نورآفرين، اى بلندمرتبه، اى ارجمند، اى شنوا، اى دانا، ای بردبار.

 گناهانم را آنچه بوده و آنچه خواهد بود بيامرز و پدر و مادرم و همه مردان و زنان باايمان را مشول آمرزشت قرار داده

اى پرورگار خانه كعبه، اى مهربان اى دوست، رهايم كن از بندهاى تنگناها، و هر غم و اندوه و تنگى را از من برگردان و شرّ آنچه را تاب نياورم از من دور ساز و بر آنچه میتوانم ياریام ده،

اى همسايه بى همسايگان، اى همسايه همراه من اى تكيه گاه محكم، اى خداى من به حقيقت، اى پرورگار خانه كعبه، اى مهربان اى دوست، رهايم كن از بندهاى تنگناها، و هر غم و اندوه و تنگى را از من برگردان و شرّ آنچه را تاب نياورم از من دور ساز

آيا براى دردناكى عذاب و سختی اش، يا براى طولانى شدن بلا و زمانش، پس اگر مرا در عقوبت و مجازات با دشمنانت قرار دهى، و بين من و اهل عذابت جمع كنى، و ميان من و عاشقان و دوستانت جدايى اندازى،

و در برابر هيبتت از گوشه های ديگانم رودهاى اشك سوزان جارى ساز، و مرا از بى پروايى و نادانى به مهارهاى قناعت و خوارى ادب فرما.

شكرگذارى و سلامتى و فضل و كرامتت را همواره تا گاهى كه زنده هستم روزى ام فرما، خدايا! به نورت هدايت يافتم و به احسانت بى نياز گشته و به نعمتت صبح و شام كردم،

 و آن ثابت قدم در لغزشگاه هاى دوران پيش از بعثت، و نيز بر خاندان او كه بهترين انتخاب شدگان و برگزيدگان و نيكانند.