پس تو را سپاس اى پروردگار كه تواناى شكست‏ناپذيرى و بردبارى‏ كه شتاب نورزى،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا به نعمتهايت از شاكران و در برابر عطاهايت‏ از ذاكران قرار بده،

سپس تو را سپاس اى پروردگار كه تواناى‏ شكست‏ناپذيرى و بردبارى كه هرگز شتاب نكنى،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و مرا بر نعمتهايت از شاكران‏ و در برابر عطاهايت از ذاكران قرار بده،

خدايا چه بسيار حسودى كه از روى حسرت برافروخته گشت‏ و دشمنى كه بسبب خشمش به سختى اندوهناك شد،و مرا با نيش زبانش آزرده ساخت و مژگانش را چون نيزه‏اى به بدنم فرو برد،و مرا هدف تيرهاى سرزنش‏ نمود،و كاستيهايى را به گردنم انداخت كه در خود اوست،

پس تو را سپاس اى پروردگار كه تواناى‏ شكست‏ناپذيرى و بردبارى كه هرگز شتاب نكنى،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و مرا بر نعمتهايت از شاكران‏ و در برابر عطاهايت از ذاكران قرار بده،

خدايا چه بسيار حسودى كه از روى حسرت برافروخته گشت‏ و دشمنى كه بسبب خشمش به سختى اندوهناك شد،و مرا با نيش زبانش آزرده ساخت و مژگانش را چون نيزه‏اى به بدنم فرو برد،و مرا هدف تيرهاى سرزنش‏ نمود،و كاستيهايى را به گردنم انداخت كه در خود اوست،

پس تو را سپاس اى پروردگار تواناى شكست‏ناپذير،و بردبارى كه شتاب نورزى،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بر نعمتهايت از شاكران و در برابر عطاهايت از ذاكران قرار بده.

خداى من چه بسا بنده‏اى كه به شامگاهان و صبحگاهان در آمد بيمار و دردمند،در ناله و فرياد،در اندوهش به خود مى‏پيچد و راه گريزى نمى‏يافت و خوردنى و نوشيدنى گوارايى نمى‏خورد،و من در تندرستى و سلامت‏ زندگى هستم،همه اينها از توست

پس تو را سپاس اى پروردگار كه تواناى شكست‏ناپذيرى،و بردبارى كه شتاب‏ نورزى،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و مرا بر نعمتهايت از شاكران و در برابر عطاهايت از ذاكران قرار بده.

خدايا چه بسيار بنده‏اى كه شامگاهان و صبحگاهان نمود در سختى مرگ و به شدت و تنگى نفس‏زنان، و با نگاه به آنچه كه بدنها از ديدنش مى‏لرزد،و دلها از آن بى‏تاب مى‏شود و من از همه اينها در عافيت و سلامتى هستم.

 به حق پيامبرت محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)،پس تو را سپاس اى پروردگار كه‏ تواناى شكست‏ناپذيرى،و بردبارى كه شتاب نورزى،درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و مرا بر نعمتهايت از شاكران‏ و در برابر عطاهايت از ذاكران قرار بده.

اى خداى من و سرور من از فضلت آنچه را كه در راه‏ رسيدن به رحمتت مى‏خواهم تا نردبانش قرار دهم كه از آن به سوى خشنوديت،بالا روم،و با آن از خشمت امان يابم، به حق عزّت و عطاى هميشگى‏ات،

خدايا اين است جايگاه بنده خوارى كه براى تو به يگانگى اقرار كرد، و براى خويش به كوتاهى در اداى حق تو،و گواهى داد براى تو به كمال نعمتت بر او و شيوه زيبا و دلنشينت نزد او احسانت بر او،پس به من ببخش

و از آنچه خرج مى‏كنى چيزى كاسته نشود،هر آينه از تو درخواست شد حالى عطا كردى‏ و درخواست نشد پس آغاز در عطا و او پيشگاه فضلت درخواست احسان شد و تو منع ننمودى و ابا نمودى مگر از نعمت‏بخشى‏ و اصرار بر رساندن عطا و فزون‏بخشى و احسان

خدايا چه بسيار گمان نيكى كه جامه عمل پوشاندى و شكست ندارى را كه جبران نمودى،و بى‏چيزى توان‏ فرسايى كه از من گرداندى و سقوط هلاكت‏بارى كه بلندم كردى،و دشوارى كه آسان نمودى‏ تو بازخواست نشوى از آنچه انجام مى‏دهى و ديگران بازخواست شوند،

پس تو را سپاس اى پروردگار كه تواناى شكست‏ناپذيرى و بردبارى‏ كه شتاب نورزى،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا به نعمتهايت از شاكران و در برابر عطاهايت‏ از ذاكران قرار بده،