نگاهى به مقام حضرت خديجه(ع)، ص: 23

بگذار روى دست من، و با على (ع) به عنوان امام واجب‏الاطاعه بيعت كن؛ چون در قيامت اگر در پرونده مردم، رضايت على (ع) نباشد، آنان اهل نجات نيستند. خديجه (س) گفت: يا رسول‏الله! به جان، ولايت على (ع) را مى‏خرم و با على (ع) بيعت مى‏كنم تا آن جا كه حاضرم جانم را فداى على (ع) كنم. «1» اين بيعت، يك بيعت صحيح است.

امام مجتبى (ع) هم‏قياف حضرت خديجه (س)

امام مجتبى (ع) در توضيح آيه شريف «فِى أَىِّ صُورَهٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ‏» «2»: من شما را در رحم مادرتان به هر شكلى كه خواستم صورت‏بندى كردم و قيافه به شما دادم، فرمود: «صَوَّرَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلِىَّ بْنِ اَبى‏طَالِبٍ فِى ظَهْرِ ابِى‏طَالِبٍ عَلَى صُورَهِ مُحَمَّدٍ، فَكَانَ عَلَىُّ بْنِ ابِى‏طَالِبٍ اَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عليه و آله» «3»: خدا

______________________________
(1) 1. بحارالانوار، ج 18، 233.

(2) انفطار: 2. 8.

(3) 1. ابن شهر آشوب شيرازى، مناقب، ج 3، ص 170.