آثار مثبت عمل، ص: 48
بركات زمانی در قرآن كريم
و اما يك بركت ديگر كه در قرآن كريم آمده، بركت زمانی است. زمان با بركت، زمانی است كه خدا انتخاب كرده است و آن زمان را واسطه نزول فيوضات ويژه خودش قرار داده است، كه اين زمان، به عباد خدا كه به اين زمان وصل می شوند، فيوضاتی كه در آن ريزش می كند را انتقال می دهد.
«إِنَّآ أَنزَلْنهُ فِی لَيْلَةِ الْقَدْرِ» «1» ما همه قرآن را يك باره در شبی مبارك نازل كرديم. اين شب مبارك در اصطلاح ديگر قرآن است. اين شب به قدری بركاتش زياد است كه: «خَيْرٌ مّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» «2» از هزار ماه هم بيشتر فيض دارد. شبی است كه؛
«تَنَزَّلُ الْمَلئِكَةُ و الرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبّهِم مّن كُلّ أَمْرٍ* سَلمٌ هِیَ حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ» «3»
ما اين قرآن را در چنين شبی كه شب مبارك است، نازل كرديم.
ماه مبارك رمضان، ماه بركت
زمان طولانی و مبارك ديگر، مجموعه ماه مبارك رمضان است، كه پيغمبر صلی الله عليه و آله از آن تعبير به ماه بركت كرده است؛
«و هو شهر البركة» «4»
اين ماه، خزانه خير كثير پروردگار است، كه روزه گرفتن، بركتی از بركات آن است اما روزه ای كه پيامبر و ائمه طاهرين بيان كرده اند.
پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله به يكی از همسرانش در وسط روز ماه رمضان فرمود: افطار كن.
عرض كرد: يا رسول اللّه! هنوز كه وسط روز است، زمان زيادی تا افطار مانده است.
فرمود: تو غيبت كردی، از ماه رمضان قطع شدی، تو امروز روزه نيستی، برو افطار
______________________________ (1)- قدر (97): 1؛
(2)- قدر (97): 3؛
(3)- قدر (97): 5؛ [] []
(4)- بحار الأنوار: 93/ 340، باب 46، حديث 5؛ فضائل الأشهر الثلاثه، شيخ صدوق: 95، حديث 78.
