پرسشها و پاسخها، ص: 64

هنگامی كه موجودات در آغاز با هم ازدواج كردند، تنبلی و سستی با هم پيمان زوجيّت بستند و فرزندی از آن ها به نام فقر متولّد شد.

در حديث ديگری امام صادق عليه السلام می فرمايند:

«لاتَكْسَلُوا في طلَبِ مَعايِشِكُمْ فانَّ آبائَنا كانوا يَرْكُضُونَ فيها ويَطْلُبُونَها» «1»

. در طلب نيازهای زندگی تنبلی نكنيد چرا كه پدران ما به دنبال آن می دويدند و آن را طلب می كردند.

امام باقر عليه السلام نيز در همين رابطه می فرمايد:

«إنّی لَأبْغَضُ الرّجلَ أنْ يكونَ كسلاناً عن أمر دُنياهُ وَمَن كَسِلَ عَنْ أمْرِ دنياهُ فَهُوَ عَنْ أمْرِ آخِرَتِه أكْسَل» «2»

. من مردی را كه در امر دنيايش تنبل باشد مبغوض می دارم كسی كه در كار دنيايش تنبل باشد در كار آخرتش تنبل تر است.

______________________________
(1) مَن لا يحضره الفقيه: 3/ 157، حديث 3576؛ وسائل الشيعه: 17/ 60، حديث 21980.

(2) الكافی: 5/ 85 حديث 4؛ وسائل الشيعه: 17/ 59 حديث 21973.