پرسشها و پاسخها، ص: 380

سينه و صورت زدند «1».

4- احمد بن حنبل در مسند خود از عايشه نقل كرده كه گفت: «...

رسول خدا صلی الله عليه و آله قبض روح شد آنگاه سر او را بر بالشتی نهادم در اين هنگام من با زنان برخواسته و به خود زده و من به صورت خود می زدم «2».

5- شيخ مفيد رحمه الله نقل می كند چون زينب عليها السلام اشعار برادرش حسين را شنيد كه می گويد:

«يا دَهْرَ افٍّ لَكَ مِن خَليل...»

سيلی به صورت زد و دست برد و گريبان چاك داد و بيهوش شد «3».

تذكر: رواياتی وجود دارد كه به ظاهر از نوحه سرايی و سينه زدن نهی كرده است «4» اين دسته از روايات ناظر به عملی است كه با قضا و قدر الهی منافات داشته باشد و از روی اعتراض به مقدّرات الهی باشد و بر نوحه خوانی و سينه زنی اثر عقلايی مترتب نگردد در حالی كه سينه زدن و نوحه سرايی برای سيد الشّهداء عليه السلام نه از روی اعتراض به مقدرات الهی است و نه بدون اثر عقلايی است بلكه عملی است كه به جهت تعظيم دين و شعائر الهی و اظهار محبّت نسبت به اهلبيت پيامبر عليهم السلام انجام می گيرد و نوعی ابراز تنفّر از ظلم بنی اميّه است.

______________________________
(1) كامل الزيارات: 80؛ بحار الانوار: 45/ 201، باب 40.

(2) مسند احمد: 6/ 274.

(3) تاريخ طبری: 4/ 319؛ كامل ابن اثير: 4/ 59؛ ارشاد مفيد: 2/ 93.

(4) وسائل الشيعة: 3/ 271، باب 83.