پرسشها و پاسخها، ص: 206

عدّه ای كه آماده سفر بودند سوار كشتی شد، در بين راه دريا طوفانی شد، چيزی نمانده بود كه همه اهل كشتی غرق شوند مقداری از وسايل كشتی را به دريا انداختند فايده ای نكرد گفتند: يك نفر را به قيد قرعه بايد به دريا بياندازيم البتّه اين كه چرا يك نفر را به دريا انداختند در قرآن مطلبی بيان نشده است امّا از كتب تاريخ و قصص استفاده می شود كه گويا آن ها عقيده داشتند كه يك بنده فراری در بين آن ها است كه دريا متلاطم شده است، بعضی هم معتقدند كه اهل كشتی قائل به ارباب انواع بوده اند و طوفان دريا را ناشی از خشم ربّ النّوع دريا می پنداشتند و تصميم گرفتند برای تسكين خشم او يك قربانی به دريا بياندازند عدّه ای هم گفته اند كه: وقتی كشتی به راه افتاد ناگهان يك ماهی بزرگ (نهنگ) در مقابل كشتی آشكار شد و راه آنان را بست و از آن ها طعمه خواست. به هر حال سبب هر چه باشد در تبيين معارف قرآنی نقش ندارد و به همين خاطر هم در قرآن بيان نشده است. خلاصه تصميم گرفتند با قيد قرعه يك نفر را به دريا بياندازند و چون چند مرتبه قرعه زدند و قرعه به نام يونس عليه السلام درآمد او را به دريا افكندند و ماهی او را در كام خود فرو برد «1».

اما خداوند با قدرت خود او را زنده نگه داشت. وقتی كه در تاريكی ها (در دل ماهی، در قعر دريای تاريك، در شب تار) قرار گرفت با خدا مناجات كرد و گفت: خدايا! هيچ معبودی جز تو نيست و همه اين

______________________________
(1) «فَالْتَقَمَاهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ» «پس آن ماهی بزرگ او را بلعيد، در حالی كه سزاوار سرزنش بود» صافات (37): 142.