پرسشها و پاسخها، ص: 387

امام حسين عليه السلام از جهت مظلوميّت و تنهايی، كيفيّت برخورد مسلمانان به ظاهر دوست با حضرت، نوع جنگ و برخورد فيزيكی با آن حضرت و اصحاب و اهلبيتش، درس های تربيتی، اجتماعی، سياسی و فرهنگی كه از اين حادثه به دست می آيد از سوی ديگر؛ همه و همه شكل خاصی به اين حادثه داده است و آن را واقعه ای بی نظير در تاريخ ساخته است؛ چنان كه امام صادق عليه السلام فرمود:

«لَايَوْمْ كَيَوْمِكَ يا أَبا عَبْدِاللَّه» «1».

و روشن است كه با چنين گستردگی كه قيام سيدالشهدا عليه السلام دارد عزاداری آن حضرت نيز كمّاً و كيفاً با عزاداری برای ساير اهلبيت عليهم السلام و واقعه های ديگر قابل مقايسه نيست، حتّی خود معصومين عليهم السلام در طول سال در هر مناسبتی برای آن حضرت اشك می ريختند تا جايی كه امام زمان عليه السلام فرموده اند:

ای جدّ عزيزم! آن قدر برای تو گريه می كنم كه اگر اشك چشمم تمام شود برايت خون گريه می كنم «2».

و اين به خاطر خصوصياتی است كه در شهادت امام حسين عليه السلام می باشد.

______________________________
(1) اللهوف: 25؛ الأمالی، شيخ صدوق: 177؛ المناقب، ابن شهر آشوب: 3/ 238.

(2) المزار، محمد بن المشهدی: 501؛ مكيال المكارم: 153؛ صحيفة الهاديه والتحفةُ المهديه: 209.