ترجمه قرآن كريم، ص: 557

مؤمنان! چرا چيزی را می گوييد كه خود عمل نمی كنيد؟ 2

نزد خدا به شدت موجب خشم است كه چيزی را بگوييد كه خود عمل نمی كنيد. 3

خدا كسانی را دوست دارد كه صف زده در راه او جهاد می كنند [و از ثابت قدمی ] گويی بنايی پولادين و استوارند. 4

[ياد كن ] هنگامی كه موسی به قومش گفت: ای قوم من! چرا مرا می آزاريد در حالی كه می دانيد من فرستاده خدا به سوی شما هستم؟ پس هنگامی كه [از حق ] منحرف شدند، خدا هم دل هايشان را [از پذيرفتن هدايت ] منحرف كرد، و خدا مردم بدكار و نافرمان را هدايت نمی كند. 5

[ياد كن ] هنگامی كه عيسی بن مريم گفت: ای بنی اسرائيل! به يقين من فرستاده خدا به سوی شمايم، تورات را كه پيش از من بوده، تصديق می كنم، و به پيامبری كه بعد از من می آيد و نامش «احمد» است، مژده می دهم. ولی هنگامی كه [احمد] دلايل روشن برای آنان آورد، گفتند: اين جادويی است آشكار!! 6

و ستمكارتر از كسی كه بر خدا دروغ می بندد، در حالی كه به اسلام دعوت می شود كيست؟ و خدا مردم ستمكار را هدايت نمی كند. 7

می خواهند نور خدا را با دهان هايشان خاموش كنند در حالی كه خدا كامل كننده نور خود است، گرچه كافران خوش نداشته باشند. 8

اوست كه پيامبرش را با هدايت و دين حق فرستاد تا آن را بر همه اديان پيروز كند، گرچه مشركان خوش نداشته باشند.

9

ای اهل ايمان! آيا شما را به تجارتی راهنمايی كنم كه شما را از عذابی دردناك نجات می دهد؟ 10

به خدا و پيامبرش ايمان آوريد، و با اموال و جان هايتان در راه خدا جهاد كنيد؛ اين [ايمان و جهاد] اگر [به منافع فراگير و