ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1069

زيان نمی رساند، و او شنوای داناست، خدا خدا پروردگار من است چيزی را شريك او نسازم، خدا بزرگتر است. خدا بزرگتر است و عزيزتر و عظيم تر از آنچه می ترسم و پرهيز می كنم، عزيز است پناهنده ات، بزرگ است ثنايت، و معبودی جز تو نيست، خدايا من به تو پناه می آورم، از شرّ خودم، و از شرّ هر سلطان سرسخت، و از شرّ هر شيطان ستمگر، و از شرّ هر سركش لجباز، و از شرّ هر پيش آمد بد، و از شرّ هر جنبنده ای كه تو گيرنده مهارش هستی، به درستی كه تو بر راه استواری، و بر هرچيز نگهبانی، به حق سرپرست من خداست كه قرآن را نازل كرد، و او شايستگان را سرپرستی می كند، پس اگر روی بگردانند بگو: خدا مرا بس است، معبودی جز او نيست، بر او توكلّ كردم، و او پروردگار عرش عظيم است. چهاردهم: دعای حضرت رسول صلی اللّه عليه و آله و سلّم: خدايا به تو پناه می آورم از اين كه نيازمند شوم در سايه بی نيازی تو، يا گمراه شوم در كنار هدايت تو، يا خوار شوم در جنب عزّت تو، يا مظلوم واقع شوم در سايه سلطنت تو، يا پايمال شوم و كار مربوط به توست، خدايا به تو پناه می آورم از اين كه زور بگويم، يا در بدكاری فرو روم يا در برابر تو مغرور گردم.

پانزدهم: دعايی است از حضرت باقر عليه السّلام: از ابو حمزه ثمالی روايت شده: از حضرت باقر عليه السّلام اجازه خواستم خدمتش مشرّف شوم، حضرت از خانه بيرون آمد، درحالی كه لبهای مباركش حركت می كرد، فرمود: تكلّم مرا دانستی؟ گفتم: آری فدايت شوم.

فرمود: تكلّم كردم به كلامی كه احدی هرگز به آن تكلم نكرده، مگر آن كه حق تعالی آنچه از امر دنيا و آخرت مهم اوست كفايت فرموده، گفتم: فدايت شوم، پس مرا به آن خبر ده، فرمود: آری هركه اين كلمات را در حال بيرون رفتن از خانه بخواند، مهمّات او آسان گردد: بسم اللّه الرّحمن الرّحمی حسبی اللّه توكّلت