ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1097

خدايا تويی پروردگار من، معبودی جز تو نيست، بر تو توكّل كردم و تو پروردگار عرش بزرگی، و هيچ جنبش و نيرويی نيست مگر به خدای برتر بزرگ، آنچه خدا خواست شد، و آنچه نخواست نشد، می دانم كه خدا بر هرچيز تواناست، و به همه چيز از جهت علم احاطه يافته است. خدايا به تو پناه می آورم، از شرّ خود، و از شرّ قضای بد، و از شرّ هر صاحب شرّی، و از شرّ جنّ و انس، و از شرّ هر جنبنده ای كه گيرنده مهار اختيارش هستی، به درستی كه پروردگار من بر راهی راست است.

سی ودوم: شيخ كلينی و غير او از احضرت صادق عليه السّلام روايت كرده اند: اين دعا را تعليم زراره فرمود: كه در زمان غيبت و امتحان شيعه بخوانند:

خدايا خود را به من بشناسان، زيرا اگر خود را به من نشناسانی فرستاده ات را نشناخته ام، خدايا فرستاده ات را به من بشناسان، زيرا اگر فرستاده ات را به من نشناسانی حجّتت را نشناخته ام، خدايا حجّتت را به من بشناسان، زيرا اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دين خود گمراه می شوم. سی وسوم: در عدّة الداعی از امير مؤمنان عليه السّلام روايت شده: هرگاه يكی از شما خواست بخوابد، دست راست را زير صورت راست خود بگذارد و بگويد:

بسم اللّه، وضعت جنبی للّه، علی ملّة ابراهيم و دين محمّد صلّی اللّه عليه و آله و ولاية من افترض اللّه اطاعته، ما شاء اللّه كان، و ما لم يشأ لم يكن. هركه اين دعا را هنگام خواب بگويد، خدا