ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1106

يا پارچه ای ديگر، و پارچه پنجمی زياد كنند، كه با آن رانهای ميّت را بپيچند، و علاوه بر اينها مستحبّ است برای او عمامه قرار دهند، پس مقداری از كافور كه آتش به آن نرسيده باشد تهيّه كنند و بهتر است به وزن سيزده درهم و ثلث، و كمتر از آن چهار مثقال، و اقلّ يك درهم باشد، و اگر دشوار باشد هر اندازه ممكن است تهيه كنند. و سزاوار است بر تمام كفنها، يعنی بر هر پارچه از آن بنويسند:

فلان يشهد ان لا اله الّا اللّه وحده لا شريك له و انّ محمّدا رسول اللّه و انّ عليّا امير المؤمنين و الائمّة من ولده و يك يك امامان را ذكر كند سپس نوشته را به اين جمله ادامه دهد.

ائمّته ائمّة الهدی الابرار و اين را با تربت امام حسين عليه السّلام يا به انگشت بنويسند، و به سياهی نوشته نشود.

و بايد ميّت را به سه غسل، غسل دهند: غسل اول با آب سدر، دوّم با آب كافور، سوم با آب خالص. و كيفيّت غسلش مانند غسل جنابت است. ابتدا می كند به شستن دستهای ميّت سه مرتبه، پس عورت او را با كمی از اشنان سه مرتبه می شويد، سپس سر او را سه مرتبه با كف سدر غسل می دهد، سپس جانب راست و بعد جانب چپ را به همين صورت و دست خود را به تمام بدن ميّت می كشد، و بايد همه اين شستنهای اول با آب سدر باشد، سپس ظرفها را بشويد تا اثر سدر از آنها برود، سپس به همين ترتيب با آب كافور آنگاه او را با آب خالص غسل دهد، و غسل دهنده در حال غسل دادن هر عضوی بر جانب راست او بايستد و بگو: عفوا عفوا، چون از غسل دادن فارغ شود، بدن ميّت را با جامه تميزی خشك كند، و بر غسل دهنده در اين حال يا بعد از آن غسل ميّت واجب است. و مستحبّ است وضو، پيش از غسلهای ميّت.

سپس او را كفن كند، و پارچه پنجمی را كه ران پيچ باشد حاضر كند، و پهن نمايد، و مقداری پنبه روی آن بگذارد، و بر آن قدری زريره بپاشد، و بر قبل و دبر ميّت گذارد، و بر سوراخ دبر او پنبه بگذارد، سپس آن پارچه را بر رانهای او ببندد و محكم ببندد، و سپس لنگش را از نافش تا هر كجا برسد ببندد، و پيراهنش را بر او بپوشاند، و روی همه اينها