ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 16

و شگفت زده می شويد، [و می گوييد:] مسلما ما خسارت زده ايم، بلكه ناكام و محروميم به من خبر دهيد آبی كه می نوشيد، آيا شما آن را از ابر باران زا فرود آورده ايد يا ما فرود آورنده ايم؟ اگر بخواهيم آن را تلخ می گردانيم، پس چرا سپاس گزاری نمی كنيد؟

به من خبر دهيد آتشی كه می افروزيد، آيا شما درختان را آفريده ايد يا ما آفريننده ايم؟ ما آن را وسيله تذكر و مايه استفاده برای صحرانشينان و بيابانگردان قرار داده ايم. پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوی. پس به جايگاه ستارگا سوگند می خورم، و اگر بدانيد بی تردی اين سوگندی بس بزرگ است. كه يقينا اين قرآن، قرآنی است ارجمند و باارزش؛ [كه ] در كتابی مصون از هر گونه تحريف و دگرگونی [به نام لوح محفوظ جای دارد.] جز پاك شدگان [از هر نوع آلودگی ] به [حقايق و اسرار و لطايف ] آن دسترسی ندارند. نازل شده از سوی پروردگار جهانيان است. آيا شما نسبت به اين گفتار سهل انگاری می كنيد [و آن را قابل اعتنيا نمی دانيد؟!] و فقط نصيب خود را اين قرار می دهيد كه آن را انكار كنيد؟! پس چرا هنگامی كه روح به گلوگاه می رسد، و شما در آن وقت نظاره گر هستيد [و پيچ كاری از شما ساخته نيست!] و ما به او از شما نزديك تريم، ولی نمی بينيد. [آری ] پس چرا اگر شما پاداش داده نمی شويد [و به گمان خود قيامتی دركار نيست و شما را قدرتی بزرگ و فراتر است؟] آن [روح به گلوگاه رسيده ] را [به بدن محتضر] برنمی گردانيد، اگر [در ادعای خود] راستگوييد؟ پس اگر [جان به گلو رسيده ] از مقربان باشد، [در] راحت و آسايش و بهشت پرنعمت [خواهد بود.] و اگر از سعادتمندان باشد، [به او گفته می شود:] از سوی سعادتمندان بر تو سلام باد. و اما اگر انكاركنندگان [حقايق و] گمراه باشد، پذيرايی از او با آب جوشان است، و وارد شدن به دوزخ است. [آنچه درباره اين سه طايف بيان شد،] بی ترديد اين است همان حقّ يقينی. پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوی.