ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1107

سرتاسری را قرار دهد، و بالای آن حبره، يا چيزی كه جايگزين آن باشد، و بگذارد با او دو جريده از چوب خرما، يا درخت ديگری، و بايد تروتازه باشد، و طولش به اندازه استخوان ذراع [ساعد]، يكی از آن دو را در جانب راست، چسبيده به بدن، از آن محّلی كه موضع بستن لنگ است، و ديگری را در جانب چپ مابين پيراهن و سرتاسری و كافور را بر مواضع سجده ميّت، كه پيشانی و باطن دستها، و سر زانوها، و اطراف انگشتان پاها می باشد بگذارد. و اگر از كافور چيزی اضافه آمد بر سينه او قرار دهد. و كفنها را بر او بپيچند، و او را از جانب سر و پاهايش ببندد، تا او را به خاك سپارند، آن وقت گره كفن را بگشايند. چون از كار كفن فارغ شدند، او را بر تابوت قرار داده، به جانب مصّلی ببرند، و بر او نماز بخوانند، علّامه مجلسی و زاد المعاد آنچه را كه خلاصه اش اين است فرموده:

اين نماز بر همه مسلمانان كه آگاه به فوت شخصی شوند واجب است، و اگر يك نفر از آنان بخواند، از ديگران ساقط می شود. و خواندن نماز بر مرده شيعه اثنی عشری كه بالغ باشد بدون خلاف در بين علما واجب است، و اشهر اقوی آن است كه بر طفلی كه شش سالش تمام شده خواندن نماز واجب است، و ظاهرا به قصد قربت می توان اكتفا كرد. و كمتر از شش ماهه را اگر زنده متولّد شده باشد بعضی مستحبّ دانسته اند و بعضی بدعت، و احوط نماز نخواندن است. و سزاوارترين مردم به نماز ميّت بنابر مشهور وارث اوست، و شوهر به همسر خود اولی است، و واجب است نمازگزار رو به قبله بايستد، و سر جنازه به جانب راست او باشد، درحالی كه ميّت را به پشت خوابانده باشند، و در اين نماز طهارت از حدث شرط نيست، و جنب و حائض، و بی وضو می توانند اين نماز را بخوانند، و مستحبّ است با وضو باشد، و اگر آب نباشد، يا مانعی داشته باشد، يا وقت تنگ باشد، مستحبّ است تيمم نمايد. و ظاهر بعضی احاديث است كه بدون عذر نيز تيمم مستحبّ است و بنابر مشهور مستحبّ است امام جماعت برابر ميان بدن مرد ميّت، و روبروی سينه زن بايستد، و مستحبّ است كفش را از پا بيرون كند. و واجب است نيّت نماز كنند. و پنج تكبير بگويند، و مستحبّ است، در هر تكبير دستها را تا برابر گوش بالا ببرند، و مشهور آن است كه پس از تكبير اول بگويد:

اشهد ان لا اله الّا اللّه و اشهد انّ محمّدا رسول اللّه و پس از تكبير دوم بگويد: صلّ علی محمّد و ال محمّد و بعد از تكبير سوم بگويد: اللّهمّ اغفر للمؤمنين و المؤمنات و بعد از تكبير چهارم بگويد:

الّلهمّ اغفر لهذا الميّت و تكبير پنجم را بگويند، به اين صورت نماز تمام و مجزی است. و بنابر نظر مشهور، بهتر