ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 119

خشنودی تو مزدی برای گوينده اش نيست و تو را سپاس بر بردباری ات پس از آن كه دانستی و تو را سپاس بر گذشتت، پس از آنكه بر عذاب توانا بودی و تو را سپاس ای سرچشمه سپاس و تو را سپاس ای به ارث برنده سپاس و تو را سپاس ای آفريننده سپاس و تو را سپاس ای نهايت سپاس و تو را سپاس ای پديدآورنده سپاس و تو را سپاس ای خريدار سپاس، و تو را سپاس ای صاحب سپاس، و تو را سپاس ای ديرينه سپاس و تو را سپاس ای راست وعده، ای وفادار به عهد ای سپاه توانا، ای مجد و عظمتت پايدار و تو را سپاس ای بلند پايه، ای پاسخگوی خواسته ها، ای فرود آورنده آيات از بالای هفت آسمان، ای دارای بركات بزرگ، ای درآورنده نور از دل تاريكيها و ای بيرون آورنده آنان كه در تاريكيهايند به سوی نور، ای دگرگون كننده گناهان به نيكيها، و بالا برنده حسنات در مراتب بهشت، خديا! تو را سپاس ای آمرزنده گناه و ای پذيرای توبه و ای عذابت سخت و ای صاحب عطای بی حدّ، معبودی جز تو نيست. بازگشت همه به سوی تو است. خديا! تو را سپاس در شب گاهی كه روز را می پوشاند، و تو را سپاس در روز آنگاه كه آشكار می گردد و تو را سپاس در آخرت و دنيا، و تو را سپاس به تعداد همه ستاره ها و همه فرشتگان آسمانی و تو را سپاس به شماره ذرات خاك و ريگ و دانه ها و تو را سپاس به عدد آنچه در ميان آسمان است و تو را سپاس به عدد آنچه در درون زمين است و تو را سپاس به ميزان وزن آبهای دريا، و تو را سپاس به شماره برگ درختان و تو را سپاس به عدد آنچه روی زمين است، و تو را سپاس به تعداد آنچه كتابت برشمرده