ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 7

مردی شتابان آمد، گفت: ای قوم من! از اين فرستادگان [خدا] پيروی كنيد، از كسانی پيروی كنيد كه پاداشی از شما نمی خواهند و آنان راه يافته اند، و مرا چيست كه [از روی يقين ] كسی را نپرستم كه مرا آفريده و به سوی او بازگردانده می شويد؟ آيا به جای او معبودانی را برگزينم كه اگر [خدای ] رحمان برای من آسيب و گزندی بخواهد نه شفاعتشان چيزی را از من دفع می كند و نه می توانند نجاتم دهند؟! اگر چنين كنم، بی ترديد در گمراهی آشكار خواهم بود، [ای رسولان!] بی ترديد به پروردگار شما ايمان آورده ام، بنابراين از من بشنويد، [سرانجام به دست آن مشركان شهيد شد، و به او] گفته شد: به بهشت درآی. گفت: ای كاش قوم من معرفت و آگاهی داشتند، به اينكه پروردگارم مرا آمرزيد و از كرامت يافتگان قرارم داد. و بعد از شهادت او هيچ سپاهی از آسمان بر [هلاكت ] قومش نازل نكرديم، و بر آن نبوده ايم كه نازل كنيم. [كيفرشان ] جز يك فرياد مرگبار نبود كه ناگهان [پس از آن فرياد] همه بی حركت و خاموش شدند! ای دريغ و افسوس بر اين بندگان كه هيچ پيامبری برای هدايتشان نمی آمد مگر اينكه او را مسخره می كردند! آيا [مشركان مكه ] ندانسته اند چه بسيار از اقوام پيش از آنان را [به سبب كفر و طغيانشان ] هلاك كرديم كه آنان هرگز نزد اينان برنمی گردند، [و در دنيا زندگی دوباره نمی يابند] و همه آنان [بدون استثنا گردآوری خواهند شد و] در قيامت نزد ما احضار می شوند.

و اين زمين مرده برای آنان نشانه ای [آشكار بر اينكه ما مردگان را در قيامت زنده می كنيم ] می باشد كه آن را زنده كرديم و از آن دانه بيرون می آوريم كه از آن می خورند، و در ان بوستان هايی از درختان خرما و انگور قرار داديم، و در آن از چشمه های گوناگون روان ساختيم، تا از ميوه آن و آنچه دست هايشان به عمل می آورد [مانند شيره، كشمش، شربت و ...] بخورند، آيا سپاس گذاری نمی كنند؟ منزّه [از هر عيب و نقصی ] است آنكه همه زوج ها را آفريد از آنچه زمين می روياند و از وجود خودشان و از آنچه نمی دانند، و نشانه ای [از نشانه های قدرت و حكمت ما اين ] برای آنها شب است كه [پوشش ] روز را از آن بر می كنيم، پس ناگاه آنان به تاريكی درآيند، و خورشيد [نيز برای