توبه، ص: 6
خسارت دوم گناه، دوری از قرب حق
امّا درباره خسارت دوم امام (ع) می فرمايد: «1» به تدريج گناه باعث دور شدنم از حضرتت شده است. اين دوری تا جايی ممكن است ادامه پيدا كند كه من را از هر عبادتی و خدمتی خلع سلاح نمايد و زمين گير سازد: «». «2» «گناه»، وقتی زمانش طولانی شود و دايمی گردد و به تعبير خود قرآن، «»: پی در پی شود؛ پيوسته شود، تا وقت مرگ باعث می شود كه تمام نيروهای معنوی انسان از دست برود و او تبديل به «» (اعراف: 179) گردد؛ كه ديگر نمی تواند نه قدم عبادت بردارد، و
______________________________ (1) 3. صحيفه سجاديه، همان.
(2) 1. روم: 10.