توبه، ص: 4

مدت سی شبانه روز، آن ها را به فضای با عظمت تقوا و ترك دايم گناه می رساند.

خسارت اول گناه، پوشاندن لباس ذلّت

وجود مبارك حضرت زين العابدين 7 می فرمايد: «گناه»، سه خسارت سنگين به بار می آورد: «اَلْبَسَتْنِی الْخَطَايَا ثَوْبَ مَذَلّتِی ». «1» در درج اول، گناه، انسان را در پيشگاه خداوند بسيار خوار، پست، بی مقدار و بی ارزش می كند. اگر اين پستی و بی مقداری در وجود آدم بماند و با توبه، فرد به عزت و شخصيت انسانی اش بر نگردد، در قيامت، راه نجات بر روی او بسته خواهد بود.

ممكن است پرسيده شود اين سخن چه سندی دارد؟ پاسخ اين است كه بالاترين سند اين سخن، در آی نهم سور مبارك اعراف است كه حق تعالی می فرمايد: «وَ مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ ...»

______________________________
(1) 1. صحيفه سجاديه، به تحقيق مؤسسه امام مهدی عجّل الله فرجه الشريف، ص 401.