توبه، ص: 18

گفت: شريك! نمی گذاريم از اين دربار بروی، مگر بعد از اين كه يكی از اين سه كار را قبول كنی: يا رئيس قو قضائی مملكت بشوی (كه به تعبير عربی آن روز، قاضی القضات می شود)، و اگر هم اين شغل را قبول نمی كنی، به جای آن، شغل معلمی بچه هايم را بپذير. اين جا ما به تو اتاقی می دهيم و تو هر روز بايد بيايی و به بچه هايم درس بدهی. اگر اين كار را هم نمی پذيری، امروز ناهار پيش ما بمان. شريك بن عبدالله بن سنان نخعی به فكر رفت كه اگر در نهايت به هر سه پيشنهاد خليفه نه بگويد، آخرش اين خواهد بود كه خليفه دستور می دهد كه جلاد گردنش را بزند و او در اين صورت، جزو شهدای اصيل عالم می شود، و سخن گفتن با خود را ادامه داد كه: اگر منصب قاضی القضاتی مهدی (خليفه عباسی) را بپذيرد، با اين كار، خود را در لبه جهنم قرار می دهد، و از طرفی، در صورت پذيرفتن پيشنهاد معلمی بچه های خليفه، ممكن است آن ها پيش او درس بخوانند و فردا رئيس مملكت بشوند و مثل پدرشان بر تمام