حلال و حرام مالی، ص: 540

«وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكافِرِينَ» «1»

دوزخ بر كافران احاطه دارد، فقط قول پروردگار است و با همه وجودم قبول دارم و اگر انكار بكنم، كافر می شوم. آنچه كه شما هم از زبان اهل منبر می شنويد، در حقيقت آيات قرآن و روايات هستند. مسلمان هستم، يقين به قرآن دارم، می گويم:

آيه حرف پروردگار است. ولی پيغمبر صلی الله عليه و آله وقتی اين آيه را روی منبر می خواندند، می ديدند كه دوزخ بر كافران احاطه دارد.

يك عده از ما عادت داريم بعد از نماز صبح، يك صفحه از قرآن را بخوانيم، بعد از قرائت هم می گوييم:

«صدق الله العلی العظيم»

اما حضرت زين العابدين عليه السلام وقتی بعد از نماز صبح در اتاق خانه اش شروع می كرد به قرآن خواندن، مردم كه از كوچه عبور می كردند، با شنيدن نوای قرآن و صدای گريه آن حضرت كه مانند مادر جوان مرده، ميخكوب می شدند، چرا؟ چون حضرت زين العابدين عليه السلام هر آيه ای را كه می خواندند، باطن آيه را نيز می ديدند. اين بصيرت انبيای خدا و ائمه طاهرين است.

«قُلْ هذِهِ سَبِيلِي أَدْعُوا إِلَی اللَّهِ عَلی بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِي» «2»

به مردم بگو اين راه من است كه شما را بر اساس ديدن حقيقت، دعوت به خدا می كنم، و پيروان واقعی من هم بر اساس همين بصيرت، شما را دعوت می كنند.

______________________________
(1)- توبه (9): 49؛ «و يقيناً دوزخ بر كافران احاطه دارد.»

(2)- يوسف (12): 108؛ «بگو: اين طريقه و راه من است كه من و هر كس پيرو من است بر پايه بصيرت و بينايی به سوی خدا دعوت می كنيم.»