عرفا چگونه می بينند؟، ص: 18

ايمان خود؛ مطمئن به كار خود؛ مطمئن به سفر خود؛ مطمئن به مرگ خود؛ مطمئن به برزخ خود و مطمئن به قيامت خود. «مطمئن»؛ يعنی آرام آرام است. او از مرگ برای چی بترسد؟ مگر او چه كمبودی در پرونده اعمال خود دارد كه بايد برای آن بترسد؟ به خاطر اين اطمينان همه جانبه است كه ائمه ما فرمودند، در نمازهای تان سوره فجر را بخوانيد. به خاطر آيه آخر آن كه محض حسين (ع) ما نازل شده است: «يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ. ارْجِعِی إِلَی رَبِّكِ » «1»؛ يعنی از طريق اين آيه، نماز خود را به حضرت حسين (ع) وصل بكنيد. اين آيه را بخوانيد كه حسين (ع) را ببينيد تا عبادتتان در حدّ خودتان در طول عبادت او باشد. كارتان اطمينان آور باشد. به نمازت مطمئن هستی؛ درست است؛ يعنی مطابق رساله است؛ يك حرامی در مال تو نيست؛ حرامی در فرشت، در زمين خانه ات، در لقمه ات، در لباست و در آب وضويت نيست.

______________________________
(1) 1. فجر: 27.