علی (ع) مصداق پاكی ها، ص: 25

نميگيرم. فرمود: بيا با همديگر برويم من خرمايت را پس بدهم. آمد در مغازه خرمافروش، خيلی بامحبت فرمود: اين خرما را عوض بكن. گفت: به تو هيچ ربطی ندارد، به خرما فروش لات و بيتربيت دوباره فرمودند، اگر ممكن است عوض كن، گفت مزاحم كسبم نشو. و از پشت دخل آمد و يك مشت به سينه اميرالمؤمنين (ع) زد و از مغازه بيرون پرتش كرد. گفت: ميگويم برو. به دختر فرمود: خوب اين كه پس نگرفت بيا برويم در خانه تان به خانمت بگويم حالا با اين خرماها قناعت كن. هيچ قدرتمندی در روی اين كره زمين به اين پاكی می شناسيد؟ اينقدر اخلاق والا. دختر راه افتاد، علی (ع) هم راه افتاد، همسايه روبرويی آمد در مغازه جوان خرمافروش، گفت: با كدام دستت به اين سينه زدی؟ گفت: با اين دست. گفت: خوشت آمد با اين مشتی كه به اين مرد زدی؟! تو فهميدی اين كيست؟ گفت: نه، كيست؟ با اين