نگاهی به مقام حضرت خديجه(ع)، ص: 9

«يَا يَحْيَی خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّهٍ وَ آتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيّاً» «1»، «يَا دَاوُدُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَهً فِی الْأَرْضِ فَاحْكُم بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِ » «2»، «يَا مُوسَی ..... إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لَا إِلهَ إلّا أَنَا فَاعْبُدْنِی » «3» با خواندن اين آيات به من فهماند كه آشناهايش در اين سفر و در اين قافله، آن چهار نفری هستند كه در اين چهار آيه، اسمشان برده شده است. به كنار قافله كه رسيديم، هر چهار نفر آنان آمدند و دورش را گرفتند. او سمت من برگشت و رو به من اين آيه را خواند: «الْمَالُ وَ الْبَنُونَ زِينَهُ الْحَيَاهِ الدُّنْيَا». «4» با قرآن به من گفت اين ها پسران من هستند. بعد رو كرد به هر چهار نفرشان، و با اين آيه: «يَا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَيْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِیُّ الأمِينُ » «5» به آن ها فهماند كه ای بچه های من! اين فرد برای نجات من زحمت كشيد و

______________________________
(1) 1. مريم: 12.

(2) 2. ص: 26.

(3) 3. طه: 11- 14.

(4) 4. كهف: 46.

(5) 5. قصص: 26.