اگر مرا آنگاه كه مشمول بخشايش تو مىگردم بيامرزى و چون در خور عفو تو گردم از من درگذرى، باز هم نه به سبب شايستگى من است، چرا كه كيفر من در همان آغاز كه سركشى نمودهام آتش بوده و اگر مرا شكنجه دهى بر من ستم نفرمودهاى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.