و اگر عافيت و آسايشى كه اكنون من در آن به سر مىبرم و روز را به شب مىآورم و شب را به روز مىبرم به بلايى بينجامد كه هميشگى بوده و به بار سنگينى بكشد كه برطرف نشود، پس آنچه براى من تأخير انداختهاى پيشانداز و آنچه كه پيش انداختهاى (آسايش و راحتى دادهاى) تأخير انداز.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.