فارسی
فراز 3 از دعای 19 ( باران عامل زنده شدن زمین مرده )
تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ ، وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِي الْأَقْوَاتِ ، سَحَاباً مُتَرَاكِماً هَنِيئاً مَرِيئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا ، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ ، وَ لَا خُلَّبٍ بَرْقُهُ .
زمينهائى كه كاملا خشك (و گياه و نباتش فسرده) و مرده بود به زودى زنده گرداند و هر جا خشك شده سبز و خرم و پر گياه و نبات سازد) و بذر و تخمها و گياهانى كه من بعد به ثمره مى‌رسد (مانند هسته‌ها كه بايد من بعد درخت بارور شوند) همه را سر از خاك بيرون آورى و بالنتيجه در قوت و غذاى خلق توسعه‌ى دهى ابرى اى خدا رحمت برانگيزد كه بسى متراكم (و مجتمع و پر باران) با آب خوش و گوارا باشد و تمام (كوه و دشت و صحرا و مزارع) را فراگيرد (و نفعش همه خلايق را شامل گردد) ابرى با طنطنه و صداى بلند رعد و برق اما زمان بارانش بسيار به طول نيانجامد (كه خرابى و سيل بنيان كن پديد آيد) و برق آن فريبنده و بى‌باران (كه خلق را اميدوار سازد و قطره‌اى نبارد) هم نباشد
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - حسن ممدوحی کرمانشاهی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - ابراهیم سبزواری - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
