خدايا! مرا چنان ساز كه هنگام ضرورت، با اسلحهى يارى تو حملهور شوم، و در وقت حاجت، از تو مسئلت نمايم، و به موقع مسكنت و نياز، به پيشگاه تو با تضرع و زارى آيم، و مرا به كمك خواستن از غير حضرتت، هنگامى كه بيچاره شدم مبتلا مگردان، و به فروتنى براى مسئلت از غير ذات مقدست، وقتى فقير گشتم دچار مكن، و به تضرع در برابر كسى جز تو، هرگاه ترسيدم، گرفتار منما، وگرنه سزاوار خوارى و منع و بىاعتنايى از جانبت خواهم بود، اى مهربانترين مهربانان.