فراز 14 از دعای 20 ( پناه بر خدا از ظلم کردن و ظلم دیدن )

خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و (لطف كن تا) ستمزده نباشم در حالى كه تو بر دفاع از من، قادرى، و ستم نكنم و حال آنكه تو بر جلوگيرى من، توانايى، و گمراه نشوم با اينكه هدايتم برايت ممكن است، و نيازمند نگردم در صورتى كه گشايش زندگى‌ام، از جانب تو است، و سركشى ننمايم، با وجودى كه هر چه دارم از ناحيه‌ى ذات اقدست مى‌باشد.

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.