بار خدايا، اگر اندوهگين گردم دلخوشى و سامانم تويى (به تو رو مىآورم) اميدم تويى اگر از هر جا نوميد شوم، و اگر غمهاى سخت به من روآورد فريادرسم تويى و عوض هر چه از دست رفته و اصلاح هر چه تباه گشته و تغيير در آنچه ناپسند دانستهاى، نزد توست. پس پيش از گرفتارى، تندرستى را و پيش از درخواست، توانگرى را و پيش از گمراهى، هدايت يافتن را به من احسان فرما و عيبجويى بندگان را از من دور نما و آسودگى از كيفر روز بازگشت و راه نيك يافتن را به من عطا فرما.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.