بار خدايا! درود بر محمد و خاندان وى، و مرا از ياد دهشهاى خود دستخوش فراموشى مساز و در آنچه كرم فرمودهاى مرا غافل مگردان و در اجابت دعايم هر چند آن را به تاخير افكنى نوميد مساز، خواه آنكه در خوشى باشم يا ناخوشى، در سختى يا تن آسايى، در سلامت يا بلاء، در نيازمندى مبرم يا سرشارى نعمت، در توانگرى يا درويشى، در تنگدستى يا غنا.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.