و به همهى كارهايم مستقيما نظر افكن، چرا كه اگر تو مرا به خود واگذارى از برآوردن آن ناتوان باشم و جانب مصلحت را در آن بر پا ندارم و هر آينه اگر مرا به خلق خود وانهى بر من روى ترش سازند و اگر مرا زير چتر خويشانم قرار دهى محرومم گردانند، و چون عطا كنند، عطايى اندك و تنك مايه دهند و بر من منتى بسيار و نكوهشى فراوان بار كنند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.