اى پروردگار من! آن تكليف و طاعتى را كه بر عهدهام نهادهاى و من، غفلت ورزيده و از ياد بردهام، تو خود، از جانب من به عطاى عظيم و از گنجينهى رحمت فراوانت ادا فرما؛ چرا كه تو گشايشگر كريمى، آن سان كه مرا از بند آنچه كه بر عهدهى من است. برهانى و از حسنات و نيكىهايم نكاهى، و در روز ديدارت بر بدىهايم نيفزايى!
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.