و در برابرش سدى مقرر فرما تا چشمش را از ديدن من كور كنى و گوشش را از شنيدن دربارهى من كر نمايى و دلش را در آن هنگام كه به من فكر مىكند قفل زنى و زبانش را از سخن گفتن دربارهى من لال كنى و سرش را بكوبى و عزتش را به ذلت بدل كنى و جبروت و بزرگيش را بشكنى و گردنش را به زير كشى و كبر و عظمتش را برهم زنى و مرا از همه ضرر و شرش و طعن و غيبت و عيبجويى و حسد و دشمنى و بندها و دامها و پيادهها و سوارههاى او ايمنى بخشى، زيرا كه تو غالب شكست ناپذير و قدرتمندى.
.استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا اینجا را کلیک کنید