بار خدايا همهى درخواستهايم را عطا كن، و حاجتهايم را برآور، و مرا از برآوردن (درخواستهايم) بازمدار كه خود آن را برايم ضامن شدهاى (بر خويشتن لازم گردانيدهاى) و دعايم را از (درگاه) خود منع مفرما كه تو خود مرا به آن امر فرمودى (اين دو جمله از دعا اشاره است به قول خداى تعالى «س 40 ى 60»: و قال ربكم ادعونى استجب لكم ان الذين يستكبرون عن عبادتى سيدخلون جهنم داخرين يعنى و پروردگار شما فرمود بخوانيد مرا تا خواستهى شما را برآورم، آنانكه از عبادت و پرستش من «مرا خواندن» سركشى كنند به زودى با ذلت و خوارى در دوزخ درآيند. حضرت صادق- عليهالسلام- فرموده: عبادت در قول خداى تعالى: ان الذين يستكبرون عن عبادتى سيدخلون جهنم داخرين دعاء است، و افضل و برترين عبادت دعاء است) و آنچه در دنيا و آخرت من باعث اصلاح حالم شود به من انعام فرما، از آن يادآورده يا فراموش كرده باشم (به زبان) اظهار نموده يا (در دل) پنهان داشتهام (براى مردم) آشكار كرده يا (براى ديگرى) در پنهان گفته باشم