فرشتگانى كه (از فرط ادب و فروتنى) چشمان خود را بستهاند و به خود اجازهى مشاهده انوار جلال تو را نمىدهند، سر خود را به زير افكندهاند (و سرگرم كار خودند)، همان فرشتگانى كه رغبت و اشتياقشان به آنچه كه در پيش توست، بسيار زياد است، همان فرشتگانى كه با ياد تو شيفته مىشوند و در برابر جلال و جبروت كبريايى تو، فروتن؛
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.