فراز 22 از دعای 31 ( توبه از اعمالی که انسان را از عرصۀ محبت الهی بیرون می‌کند )

اى خدا و من (به توفيق تو) از هر چه خلاف اراده تست و يا هر چه سبب زوال محبت تست از خطرات قلب و نگاه چشم و گفتار زبان از همه به درگاهت توبه مى‌كنم آن چنان توبه‌اى كه به آن توبه تمام اعضاء و جوارحم از ترك اداء حقوقت سلامت بماند و از آنچه ستمكاران مى‌ترسند كه آن الم سطوتها (و قهر و انتقام) تست در امان خود ايمنى بخشى (يعنى پروردگارا من به توفيق تو توبه‌اى مى‌كنم كه قلبم را از خواطر شيطانى و انديشه‌هاى كج و فكر و خيالات باطل نگاهدارد و چشمم را از نگاه خيانت و نگاه حسد و شهوت و خشم و غضب با خلق حفظ كند و زبانم را از تهمت و غيبت و دروغ و بدگوئى و دشنام مردم محفوظ گرداند به توبه‌اى كه حقوق تو را ادا كنم و در حق بندگانت هم ظلم و جور نكنم تا در قيامت و در هر عالم از سطوات قهر و انتقامت در امان باشم)

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.